Το 16ο Συνέδριο προχώρησε, με βάση τις εξελίξεις, σε πιο αναλυτική επεξεργασία της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης (ΑΑΔΜ), δίνοντας απάντηση σε εύλογα ερωτήματα και αναζητήσεις που βασανίζουν ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας μας.
Το ΚΚΕ με τις θέσεις και τις προτάσεις του απευθύνεται στην εργατική τάξη, τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, τη νεολαία, τις ριζοσπαστικές δυνάμεις της κοινωνίας μας, σε όλους όσοι, ανεξάρτητα από σημερινές πολιτικές ή κομματικές προτιμήσεις και εντάξεις, μέσα από τους ίδιους τους όρους της ζωής τους, διαισθάνονται ότι κάτι πρέπει βαθύτερα να αλλάξει, προβληματίζονται, αναζητούν διέξοδο. Το ΚΚΕ καλεί όλους αυτούς, με τους οποίους έχουμε συναντηθεί μέσα στους αγώνες, αλλά και όσους ακόμα δεν έχουν κάνει το βήμα, που μπορούν όμως αύριο να συναντηθούν μαζί μας, σε κοινή δράση και συσπείρωση. Για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου, ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, την ιμπεριαλιστική νέα τάξη, για ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών. Για μια νέα Ελλάδα με λαϊκή εξουσία, λαϊκή οικονομία, κοινωνική ευημερία. Μια τέτοια εξέλιξη θα αναδείξει τη χώρα σε παράγοντα πάλης για την ειρήνη και τη συνεργασία στην περιοχή, στην Ευρώπη και διεθνώς, που θα υπερασπίζεται και θα διεκδικεί το δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει αυτός το δρόμο της κοινωνικής εξέλιξης, σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και ενώσεων.
Το μήνυμα του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ είναι ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Υπάρχει λύση. Είναι ο δρόμος του Μετώπου, της συγκέντρωσης δυνάμεων στην πάλη για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία.
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Στο κατώφλι του 21ου αιώνα οι διεθνείς εξελίξεις σημαδεύονται από τη βάρβαρη και απάνθρωπη επιχείρηση του ιμπεριαλισμού να επιβάλει τη «νέα τάξη πραγμάτων» σε όλο τον κόσμο. Η ανθρωπότητα ζει ζοφερές στιγμές, εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, που εκδηλώνεται σε έκταση και βάθος στην οικονομία, τις εργασιακές σχέσεις, την κοινωνική πολιτική, στο πολιτικό σύστημα, τον ιδεολογικό, πολιτιστικό τομέα, τις διεθνείς σχέσεις, το περιβάλλον.
Οι συνεχώς εντεινόμενες ανοιχτές επεμβάσεις και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για το μοίρασμα των αγορών, οδηγούν σε νέα δεσμά εξάρτησης και καθυπόταξης χωρών, στην εμφάνιση νέων εστιών έντασης και τοπικών πολέμων. Γίνονται πιο καταπιεστικές οι σχέσεις κυριαρχίας και εξάρτησης στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Η δράση των μονοπωλίων συνοδεύεται από μια πρωτόγνωρη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων. Διαμορφώνονται νέοι, πιο στυγνοί όροι εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης με νέα συστήματα απασχόλησης, με εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, εμπορευματοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, της υγείας, της παιδείας, του αθλητισμού, του πολιτισμού.
Καταστρέφονται και απαξιώνονται παραγωγικές δυνάμεις, ιδιαίτερα το ανθρώπινο δυναμικό. Αυξάνεται αλματωδώς η ανεργία, η πείνα, η φτώχεια και η εξαθλίωση. Μεγαλώνει το μεταναστευτικό ρεύμα. Ανεβαίνει κατακόρυφα η κοινωνική εγκληματικότητα και ναρκομανία, ο ρατσισμός, ο σοβινισμός, ο αντικομμουνισμός. Εκατομμύρια άνθρωποι στη Γη είναι στο έλεος των φυσικών φαινομένων, των οικολογικών και γενικότερα των περιβαλλοντικών καταστροφών, χωρίς να έχουν στοιχειώδη προστασία και ικανότητα άμυνας. Συνολικά, εκδηλώνεται πιο έντονα ο αντιδραστικός χαρακτήρας του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος.
Γίνεται πιο έκδηλη η αντίθεση ανάμεσα στις δυνατότητες για την κοινωνική ευημερία που ξανοίγει η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής και στην καπιταλιστική αξιοποίησή τους. Ταυτόχρονα, ο καπιταλισμός δίνει ώθηση, ιδιαίτερα σε εκείνους τους τομείς της επιστήμης που μπορεί να αξιοποιήσει οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά σε όφελός του. Αδιαφορεί, ή παραμελεί συνειδητά πεδία, τομείς της επιστήμης και της εφαρμογής της, που μπορούν να βελτιώσουν τις υλικές και πνευματικές συνθήκες ζωής του ανθρώπου.
Οι τεράστιες ζώνες φτώχειας, ασθενειών, οι ανισότητες στη διάδοση και εφαρμογή των τεχνολογικών επιτευγμάτων ανάμεσα στις διάφορες χώρες και περιοχές, αλλά και στο εσωτερικό χωρών είναι χαρακτηριστικοί δείκτες του ταξικού χαρακτήρα της ανάπτυξης, αλλά και ενός συστήματος που γερνάει, βρίσκεται σε βαθιά κρίση, ενός συστήματος σε σήψη.
Ο ιμπεριαλισμός μπορεί να είναι σήμερα πιο ισχυρός, καθώς ανέκτησε το χαμένο έδαφος, όμως δεν είναι ανίκητος. Δεν παραβλέπουμε τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων για τους λαούς. Όμως αυτή η πραγματικότητα εξελίσσεται, αλλάζει. Ο συσχετισμός δυνάμεων δεν είναι αναλλοίωτος, το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι παντοδύναμο και αιώνιο.
Η καπιταλιστική βαρβαρότητα και επιθετικότητα δεν είναι μόνον απόδειξη δύναμης. Είναι και ένδειξη αδυναμίας να αντιμετωπίσει την απότομη όξυνση του συνόλου των αντιθέσεων, των αντιφάσεων που είναι σύμφυτες με την εξέλιξη του ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Το ενδεχόμενο να ζήσει η ανθρωπότητα μια παγκόσμια κρίση είναι υπαρκτό, καθώς έχει προχωρήσει σε ανώτερο επίπεδο η κοινωνικοποίηση της εργασίας από τη μια και η συγκέντρωση του κοινωνικού πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια από την άλλη. Καθώς οι αντιθέσεις και ανταγωνισμοί ανάμεσα στα διάφορα περιφερειακά κέντρα του ιμπεριαλισμού, αλλά και οι ανταγωνισμοί εντός των κέντρων αυτών, γίνονται όλο και πιο άγριοι, ενώ οι κλασικές συνταγές αντιμετώπισης των κρισιακών φαινομένων ή κάποιες παραλλαγές τους αποδείχνονται ατελέσφορες.
Οι αντικειμενικές συνθήκες μιας πιο γενικευμένης κρίσης που υπάρχουν θα διαμορφώσουν στην πορεία και αντικειμενικά στοιχεία πανεθνικής κρίσης σε μια ή περισσότερες χώρες, αλλού νωρίτερα αλλού αργότερα.
Η όξυνση των ανταγωνισμών στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, η αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, οι πολύμορφες εστίες πολέμου, η νέα κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών που ετοιμάζεται, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, γιατί ο κίνδυνος για γενικευμένη σύρραξη παγκόσμιας σημασίας εξακολουθεί να υπάρχει κι από μια άποψη να ενισχύεται.
ΟΞΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ - ΠΥΡΙΤΙΔΑΠΟΘΗΚΗ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
Οξυμένες παρουσιάζονται οι αντιθέσεις στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου, στη γειτονιά μας.
Βαθαίνει η ανισομετρία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, οξύνονται οι συνέπειές της ενόψει της λειτουργίας του ΕΥΡΩ και της θεσμικής ενίσχυσης του σκληρού πυρήνα της.
Αναπόσπαστο στοιχείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η ύπαρξη «αξόνων» και «αντιαξόνων», που διαταράσσονται και εναλλάσσονται ανάλογα με την πορεία των αντιθέσεων των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με επίκεντρο σήμερα τη συζήτηση για την ομοσπονδιακή προοπτική της. Στην πραγματικότητα προωθείται η λογική μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό την ηγεμονία ενός σκληρού πυρήνα, γύρω από τον οποίο θα διαμορφώνονται ομόκεντροι κύκλοι. Οι αποφάσεις στη Νίκαια της Γαλλίας αποτελούν ένα ακόμα βήμα προς τη δημιουργία του σκληρού πυρήνα των ηγετικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα αποφασίζει για λογαριασμό των υπολοίπων.
Οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και με τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεθοδεύουν και διαμορφώνουν «συμμαχίες» των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, που είναι κάτω από τον έλεγχό τους, με στόχο να περικυκλώσουν τη Ρωσία και όποιες χώρες θέλουν να διεκδικήσουν ηγετική θέση στο σύστημα του ιμπεριαλισμού. Θέλουν να σταθεροποιηθεί ο καπιταλισμός στη Ρωσία, χωρίς όμως να γίνει και ηγετική δύναμη στο σύστημα του ιμπεριαλισμού.
Στην περιοχή των Βαλκανίων κύρια επιδίωξη των ιμπεριαλιστών είναι να διαμορφωθούν κράτη - προτεκτοράτα. Μεθοδεύεται η παραπέρα διάσπαση της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, συνεχίζεται η προσπάθεια αλλαγής των συνόρων. Η Βαλκανική παραμένει πυριτιδαποθήκη. Οι κίνδυνοι αυξάνονται και από το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει σταθερός εταίρος και βοηθός της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην περιοχή.
Στη μέγκενη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και του ανταγωνισμού των ηγετικών δυνάμεων βρίσκονται επίσης: το Παλαιστινιακό, το Κυπριακό και η διαδικασία για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, προσβλέποντας στην αγορά της Τουρκίας και στο γεωστρατηγικό ρόλο της, προωθούν την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνδέεται με την επιβολή συνομοσπονδιακής λύσης, η οποία αποτελεί μορφή διχοτόμησης, σε αντίθεση με τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
Αν και η όξυνση της αντίθεσης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις εξαρτημένες χώρες δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο για όλες, μπορεί να συμβάλει στη συσπείρωση των λαών, στη συγκρότηση τοπικών ή περιφερειακών συμμαχιών ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Διεθνοποιούνται περισσότερο οι αντιθέσεις, ανεβαίνει ο αριθμός των χωρών που αντικειμενικά έχουν συμφέρον από την αντίσταση, τη ρήξη με τους διεθνείς οργανισμούς και τις ρυθμίσεις που αυτοί επιβάλλουν.
Μέσα σ' αυτό το διεθνές και περιφερειακό πλαίσιο προχωρούν και οι εξελίξεις στη χώρα μας. Επιταχύνεται η υλοποίηση του βασικού σχεδιασμού των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, σημειώνεται νέο επίπεδο συγκεντροποίησης και μεγέθυνσης των μονοπωλίων. Από τις εξελίξεις αυτές δεν ωφελείται στο ελάχιστο η εργατική τάξη ούτε τα φτωχά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων στις πόλεις και την ύπαιθρο. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι η οικονομική ολιγαρχία του τόπου, τα διεθνή μονοπώλια και ένα «στρώμα» που συμμετέχει στη διασπάθιση των κοινοτικών κονδυλίων. Η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα διαβιώνουν σε συνθήκες αυξανόμενης σχετικής και απόλυτης φτώχειας.
Στην Ελλάδα ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός έχει μπει σε τροχιά όξυνσης των αντιθέσεών του. Η όξυνση έχει μεγαλύτερη ένταση και βάθος, λόγω της εξαρτημένης και υποδεέστερης θέσης της Ελλάδας στο περιφερειακό και το διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης.
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια περιοχή, στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, όπου εκδηλώνονται με μεγάλη οξύτητα οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ηγετικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ. Ο ανταγωνισμός στη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, καθώς και για την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και το γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχής, είναι οξύτατος. Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε και συνεχίζεται η αλλαγή συνόρων.
Το ΝΑΤΟ έχει εγκατασταθεί, όχι μόνο με την κλασική μορφή των πυρηνικών και κατασκοπευτικών βάσεων, αλλά με στρατιωτικές δυνάμεις, στις οποίες προστίθεται και ο ιμπεριαλιστικός ευρωστρατός. Η συμμετοχή τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων στις δυνάμεις ταχείας αντίδρασης αυξάνει τους κινδύνους εμπλοκής της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς.
Ο ανταγωνισμός μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προϋπήρχε, αλλά είναι πιο οξύς σήμερα, καθώς και οι δυο άρχουσες τάξεις προσπαθούν να κατακτήσουν μεγαλύτερο ρόλο στη διανομή της πίτας.
Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οργανισμοί αξιοποιούν τα οικονομικά και πολιτικά σχέδια, τους ανταγωνισμούς των κυρίαρχων τάξεων και των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας, για να δώσουν την εντύπωση ότι διευθετούν τις διαφορές των δύο χωρών. Στόχος τους όμως είναι να αξιοποιήσουν και τις δυο στα επεκτατικά και διεισδυτικά σχέδιά τους στα Βαλκάνια και στην παρευξείνια περιοχή. Οι συμφωνίες που υπογράφηκαν θίγουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, συνδέονται με το σχεδιασμό τους για ΝΑΤΟποίηση - αμερικανοποίησή του.
Νέοι ανταγωνισμοί εμφανίζονται και θα οξύνονται στην πορεία ανάμεσα στην ελληνική άρχουσα τάξη και αυτές των βαλκανικών χωρών, καθώς βγαίνουν στο προσκήνιο έχοντας τις δικές τους ιδιαίτερες βλέψεις και βρίσκονται σε στενή συνεργασία με όρους εξάρτησης από τις ΗΠΑ ή από τις ηγετικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα, αν και παίζει πολύ ενεργό ρόλο σε όλα τα επιθετικά σχέδια, δεν είναι μόνο θύτης, αλλά και θύμα των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων και ανταγωνισμών.
Η πολιτική ιδεολογικής χειραγώγησης και καταστολής αναπροσαρμόζεται στις αυξημένες απαιτήσεις του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Στην Ελλάδα υπάρχει έδαφος για την εμφάνιση μιας πιο οξυμένης λαϊκής δυσαρέσκειας, που μπορεί κάτω από προϋποθέσεις να επιδράσει θετικά στη συσπείρωση και αντεπίθεση για βαθύτερες αλλαγές στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Είναι ορατές οι θετικές διεργασίες, ενώ κυοφορούνται και άλλες, ιδιαίτερα μέσα στα λαϊκά στρώματα.
Το γεγονός ότι ωριμάζουν αλλαγές, ότι γίνονται διεργασίες, φαίνεται και από κινήσεις για να αναδιαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό, χωρίς να διαταραχτεί η πορεία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και η συμμετοχή της Ελλάδας στα πιο επιθετικά σχέδια του ιμπεριαλισμού. Η άρχουσα τάξη στηρίζει και ενθαρρύνει, εκτός από την εναλλαγή των δύο βασικών κομμάτων της στην κυβερνητική εξουσία, και άλλες κινήσεις «δεξιά» και «αριστερά», τις οποίες προορίζει ως αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση του λαού, στην πολιτική συμμαχιών που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός. Το φαινόμενο των «αναχωμάτων» δε θα σταματήσει. Θα επανεμφανίζεται με διάφορες μορφές όσο το κίνημα θα δυναμώνει, όσο η συγκρότηση του Μετώπου προχωρά και βρίσκει έδαφος στις ανάγκες και στην πείρα του λαού.
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την πολιτική θέση για το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης, για το ρόλο του ΝΑΤΟ και την ανάγκη μετωπικής αντιπαράθεσης στην προοπτική της συνολικής ρήξης με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Επιβεβαιώνουν ότι οι αστικοί εκσυγχρονισμοί που γίνονται στην Ελλάδα, ορισμένοι από τους οποίους έχουν προχωρήσει εδώ και χρόνια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ένα και μοναδικό στόχο έχουν: Να κάνουν το σύστημα πιο αποτελεσματικό στην επίθεση κατά των λαϊκών δικαιωμάτων, στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου.
Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό προβάλλει πλέον πιο δυναμικά η εκτίμηση του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, ότι δύο είναι οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά στη χώρα και το λαό: O δρόμος της προσαρμογής, της ενσωμάτωσης στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Δηλαδή ο δρόμος, με τη μια ή την άλλη μορφή, της μεγαλύτερης και πιο ληστρικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων από τη μια μεριά και από την άλλη, ο δρόμος της αντίστασης και της ρήξης με αυτήν την πολιτική. Ο δρόμος της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης, που υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, της πλειοψηφίας του λαού. Ο δρόμος που δίνει τη δυνατότητα στο λαό να πάρει στα δικά του χέρια τις τύχες του, την πορεία της χώρας, το αύριο των παιδιών του.
Είναι ο δρόμος του αγώνα για την αξιοποίηση των υπαρκτών, αντικειμενικών δυνατοτήτων της χώρας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της, για ριζικά διαφορετική προοπτική για το λαό, για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Ο δρόμος που φέρνει τον ελληνικό λαό στο πλευρό όλων των λαών και δυνάμεων που έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό σε εθνική και παγκόσμια κλίμακα. Είναι ο δρόμος που δημιουργεί δυνατότητες για τη σοσιαλιστική αναγέννηση της χώρας.
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
Το ΑΑΔ Μέτωπο βασίζεται στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και του χωριού στο κοινό τους συμφέρον να εναντιωθούν πέρα από τις διαφορές τους και να παλέψουν κατά του κοινού αντιπάλου τους, των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Βασίζεται στη διαλεκτική σχέση και αλληλεπίδραση των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών. Αντλεί, κατά κύριο λόγο, τη δύναμή του από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, από τις διεργασίες και ανακατατάξεις που αυτή φέρνει στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Με τη σειρά του προσδίδει μια νέα δυναμική στην ταξική πάλη, στο κίνημα και στη διαδικασία αλλαγής του συσχετισμού και των ανακατατάξεων.
Στις γραμμές του ΑΑΔΜ συμπαρατάσσονται κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ανομοιογενείς από άποψη κοινωνικής θέσης και ιδεολογικοπολιτικής στάσης:
Κοινωνικά κινήματα της εργατικής τάξης, των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου.
Κινήματα της νεολαίας και των γυναικών, της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής πολιτικής. Κινήματα για συνδικαλιστικές, δημοκρατικές, πολιτικές ελευθερίες και δικαιώματα, για τα δικαιώματα των μεταναστών, για το περιβάλλον. Το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα για την ειρήνη, κινήματα στο χώρο του πολιτισμού, του αθλητισμού, της έρευνας, της επιστήμης, του αγώνα κατά των ναρκωτικών.
Πολιτικές δυνάμεις, ομάδες και κινήσεις που υποστηρίζουν την ανάγκη του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αγώνα, την ανάγκη ενός άλλου δρόμου εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, σε αντίθεση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Επίσης, κοινωνικοπολιτικοί παράγοντες, πατριώτες, δημοκράτες, προοδευτικοί άνθρωποι που συμφωνούν και θέλουν να δράσουν για τα λαϊκά συμφέροντα, σε αντίθεση με τις επιλογές των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού.
Για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ δεν αρκεί η κοινή δράση, που βασίζεται σε κοινές ή παραπλήσιες αντιλήψεις για μεγάλα και επίκαιρα προβλήματα, η γραμμή άμυνας στην επίθεση που δέχεται ολομέτωπα ο λαός μας. Απαιτείται να υπάρχει και ένα επίπεδο συμφωνίας στη γενική γραμμή κατεύθυνσης για τη λύση των προβλημάτων, που θα εκφράζεται στο προγραμματικό πλαίσιο για τη λαϊκή οικονομία και τη λαϊκή εξουσία.
Ο αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός αγώνας, η δράση του Μετώπου ως κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη σύνθεση και μορφή που θα παίρνει, θα κινηθεί σε ανοδική πορεία. Θα περνάει και μέσα από ζιγκ-ζαγκ, ανάλογα με το συσχετισμό δυνάμεων, την ποιότητα και μαζικότητα της συσπείρωσης, τη σταθερότητα, τη συνέπεια και ικανότητα δράσης που θα επιδεικνύει.
Θα εμφανίζονται ακόμα και αντίρροπες τάσεις στις γραμμές του Μετώπου, ταλαντεύσεις σε στροφές και καμπές του αγώνα, όταν θα χρειάζεται η μέγιστη αποφασιστικότητα και σταθερότητα, όταν θα προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη για νέα ιεράρχηση στόχων και αιτημάτων, επιλογών που θα υποσκάπτουν τα βάθρα του καπιταλιστικού συστήματος. Θα γίνονται αναδιατάξεις και ανασυνθέσεις στις γραμμές του Μετώπου, με βάση την εξελισσόμενη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.
Ως κοινωνικοπολιτική συμμαχία θα αξιοποιεί σε όλη τη δράση του το στοιχείο των συμβιβασμών, ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων, αρκεί αυτοί να μην μπαίνουν εμπόδιο στη δυναμική των εξελίξεων. Το ΚΚΕ θα εξαντλεί όλες τις δυνατότητες, ώστε να μη βρεθεί η συμμαχία εκτεθειμένη και παγιδευμένη σε διασπαστικά σχέδια της άρχουσας τάξης, στην πίεσή της να εντάξει όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις στη γραμμή της συναίνεσης και της διαχείρισης.
Οι διαφορές που θα εμφανίζονται σε ζητήματα ταχτικής και στρατηγικής θα λύνονται με το διάλογο μέσα στη δράση, με τη διαπάλη απόψεων μέσα στην πορεία των αγώνων, με την επίδραση του συσχετισμού δυνάμεων που θα διαμορφώνεται στην κοινωνία, με σεβασμό της αυτοτέλειας και της διαφορετικής άποψης κάθε συνιστώσας του Μετώπου.
Το ΚΚΕ διατηρεί την αυτοτέλειά του, δικαίωμα που αναγνωρίζει για όλες τις δυνάμεις που απαρτίζουν το Μέτωπο. Η αυτοτέλεια του ΚΚΕ δεν έρχεται σε αντίθεση με τη δράση του στο Μέτωπο. Δεν αναιρεί την ιδιαίτερη ευθύνη που έχει να διατηρείται η ενότητα και συνοχή του Μετώπου. Αντίθετα, αποτελεί παράγοντα εγγύησης στην προσπάθεια αυτή.
Η συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και η πρόοδός του κρίνονται, σε καθοριστικό μάλιστα βαθμό, από την πορεία της πολιτικής επιρροής και δύναμης του Κόμματος, την ικανότητά του να συσπειρώνει δυνάμεις. Από την ενότητα της εργατικής τάξης και την ικανότητά της να παλέψει πρωτοποριακά για τα δικαιώματά της, να ασκήσει πολιτική συμμαχιών με τα μικροαστικά κοινωνικά στρώματα, με τη νεολαία.
Υπάρχει αντικειμενική ανάγκη και δυνατότητα για τον άλλον, υπέρ της λαϊκής πλειοψηφίας, δρόμο ανάπτυξης και εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας. Το ΚΚΕ προβάλλει άμεσα την πολιτική συγκρότησης του ΑΑΔ Μετώπου, για να συμβάλει στην ανάπτυξη του υποκειμενικού παράγοντα και τη δημιουργία συνθηκών που θα φέρουν το λαό στην εξουσία.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ - Ο ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ ΓΙ' ΑΥΤΗΝ
Η Ελλάδα, παρά τις καταστροφές που έχουν επιφέρει οι κρίσεις και η εισαγωγική διείσδυση εμπορευμάτων, λόγω του μονοπωλιακού ανταγωνισμού και της ανισόμετρης ανάπτυξης, έχει τις υλικές προϋποθέσεις να διαμορφώσει και να αναπτύξει τη λαϊκή οικονομία.
Διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής, των μέσων παραγωγής, του εμπορικού δικτύου και ένα ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης της σύγχρονης τεχνολογίας. Κυρίως διαθέτει έμπειρη πολυάριθμη εργατική τάξη, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση, πολυάριθμο ικανό επιστημονικό δυναμικό.
Έχει αξιόλογες φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές, όπως σημαντικά αποθέματα ορυκτού πλούτου, πολύτιμα στην παραγωγή βιομηχανικών και καταναλωτικών προϊόντων. Έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα για την παραγωγή καλής ποιότητας, με χαμηλές τιμές, ειδών διατροφής, που μπορούν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και των διεθνών εμπορικών απαιτήσεων. Διαθέτει δυνατότητες παραγωγής σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων και συσκευών.
Η καπιταλιστική εκβιομηχάνιση παλιότερα, οι νέοι κλάδοι της οικονομίας σήμερα, δίνουν τις υλικές προϋποθέσεις στις οποίες μπορεί να στηριχτεί μια σημαντικά καλύτερη ζωή για τον ελληνικό λαό και να αναπτυχθεί η λαϊκή οικονομία στην Ελλάδα, ώστε να κατοχυρώνει διεθνείς οικονομικές σχέσεις, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.
Προϋπόθεση για την ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να περάσουν στην ιδιοκτησία της κοινωνίας, να ανατραπεί η οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων, η μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία.
Ο λαός έχει συμφέρον να αγωνιστεί γι' αυτό. Γιατί κίνητρο και σκοπός της λαϊκής οικονομίας είναι η ευημερία του λαού, δείκτες της οποίας είναι: Η ανάπτυξη και εφαρμογή των επιστημονικοτεχνικών επιτευγμάτων προς όφελος των εργαζομένων. Το επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικής ειδίκευσης, το επίπεδο της υγείας και πολιτιστικής ανάπτυξης, του μη εργάσιμου χρόνου και του τρόπου αξιοποίησής του, της προστασίας του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος. Η με όρους ισοτιμίας πρόσβαση στην κοινωνική εργασία κάθε ικανού και ικανής προς εργασία αποτελεί θεμέλιο της λαϊκής οικονομίας, βασική υποχρέωση και έκφραση της λαϊκής εξουσίας.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι βάθρα της λαϊκής οικονομίας και ανάπτυξης είναι:
- Η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, όπου εντάσσονται:
Η ενέργεια. Οι τηλεπικοινωνίες. Ο ορυκτός πλούτος, τα ορυχεία. Η ύδρευση. Οι μεταφορές. Οι βασικοί κλάδοι της μεταποίησης, όπως παραγωγής μέσων παραγωγής και προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης. Το τραπεζικό σύστημα, το σύστημα συγκέντρωσης, διοχέτευσης, διαχείρισης οικονομικών και υλικών πόρων. Το εξωτερικό εμπόριο, το συγκεντρωμένο δίκτυο εσωτερικού εμπορίου. Ο τομέας της λαϊκής στέγης. Η έρευνα. Η δημοκρατική πληροφόρηση του λαού.
- Το αποκλειστικά δημόσιο, ενιαίο και δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης, υγείας, πρόνοιας, ασφάλισης.
Ο κοινωνικοποιημένος τομέας θα είναι διευρυμένος, αφού το μονοπωλιακό κεφάλαιο έχει περάσει σε ανώτερο βαθμό συγκέντρωσης και διείσδυσης όχι μόνο στο πεδίο της παραγωγής, αλλά και στο εμπόριο, στον κοινωνικό τομέα, στην παιδεία, στην υγεία, στον τουρισμό.
Το ΚΚΕ δεν υποστηρίζει την πλήρη, καθολική σε πανεθνική κλίμακα κοινωνικοποίηση. Υποστηρίζει ότι, δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της λαϊκής οικονομίας, θα λειτουργεί ο παραγωγικός συνεταιρισμός της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρών επιχειρηματιών, ιδιαίτερα αυτών που είναι σε κλάδους μεταποίησης, όπου υπάρχει πολύ μικρή συγκέντρωση.
Η ένταξη των λαϊκών αυτών στρωμάτων στους συνεταιρισμούς, με την εμπειρία που έχουν ζήσει κάτω από την πίεση των μονοπωλίων, θα κατανοείται ως συμφέρουσα επιλογή, αφού διευκολύνει τη συγκέντρωσή τους, τη διασφάλιση των συμφερόντων τους, την άνοδο της παραγωγικότητάς τους, τη βελτίωση των προϊόντων, τη διακίνησή τους.
Ετσι θα δυναμώνει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά και τα μικρομεσαία στρώματα. Θα διασφαλίζεται να υπάρχουν και να κυκλοφορούν καταναλωτικά αγαθά με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, χωρίς τη γνωστή κερδοσκοπία και την απειλή σε βάρος της υγείας.
- Ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός μηχανισμός σχεδιασμού και διεύθυνσης που κινητοποιεί τα κοινωνικοποιημένα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, το εργατικό δυναμικό, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές αξιοποιεί κάθε δυνατή θετική οικονομική διεθνή συνεργασία, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.
Ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός μηχανισμός σχεδιασμού και διοίκησης κατανέμει τα μέσα παραγωγής, την εργατική δύναμη, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές με στόχο: τη διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τη διευρυμένη αναπαραγωγή, την εξασφάλιση των μέσων για την ασφάλεια και άμυνα της χώρας, για τη διεθνή λαϊκή αλληλεγγύη.
Αναπτύσσει τα μέσα παραγωγής, την παραγωγικότητα της εργασίας, την έρευνα, την έγκαιρη και πλατιά εφαρμογή των επιτευγμάτων της επιστήμης και τεχνολογίας τόσο στην παραγωγή όσο και στους τομείς παραγωγής και αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Προωθεί την κάθετη διασύνδεση μεταποίησης και αγροτικής παραγωγής, την αποκέντρωση, την αντιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία, τη συμβατή προς το περιβάλλον ανθρώπινη δραστηριότητα. Διασφαλίζει τις αναλογίες παραγωγής - κατανομής.
Προωθεί διακρατικές εμπορικές συμφωνίες και συναλλαγές, συμφωνίες για αξιοποίηση τεχνογνωσίας, με βάση το αμοιβαίο όφελος, προστατεύοντας την εγχώρια παραγωγή και εργατική δύναμη από την ασύδοτη δράση των μονοπωλίων της διεθνούς αγοράς.
Ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός μηχανισμός διεύθυνσης μπορεί να λειτουργήσει με αποτελεσματικότητα, ικανότητα να ξεπεράσει τα εμπόδια που θα συναντήσει σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο, στο βαθμό που διασφαλίζεται στην πράξη η ενεργητική συμμετοχή των εργαζομένων, ο κοινωνικός και εργατικός έλεγχος, η δημοκρατία στους χώρους εργασίας.
- H λαϊκή οικονομία προϋποθέτει την πολιτική απεξάρτηση της Ελλάδας από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την απαλλαγή και από τις τυπικές δεσμεύσεις μαζί τους. Η λαϊκή εξουσία θα έχει ήδη τη συγκατάθεση του λαού για μια τέτοια επιλογή από τη στιγμή που το πρόγραμμά της δεν μπορεί να υλοποιηθεί εντός των τειχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ.
Αλλωστε, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση καθορίζει ότι τα κράτη - μέλη όχι μόνο δεν έχουν το δικαίωμα να αμφισβητούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, αλλά το αντίθετο: πρέπει να τις στηρίζουν με κάθε μέσο και τρόπο: με οικονομικά, πολιτικά και κατασταλτικά μέτρα. Το ΝΑΤΟ δεν αφήνει περιθώρια ελιγμών στις χώρες - μέλη, ακόμα και όταν πρόκειται για ζητήματα συνόρων, εθνικής κυριαρχίας. Αντίθετα, ζητά πλήρη συμμετοχή στην πολιτική αλλαγής συνόρων, στον πόλεμο και στην τρομοκρατία κατά των λαών.
Η αντιπαράθεση και η ρήξη με τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις θα προκληθεί αναπόφευκτα και θα εκφραστεί στον τομέα της οικονομίας, στην πολιτική της χώρας στα Βαλκάνια, στην περιοχή, στο αμυντικό δόγμα της, που σήμερα έχει μετατραπεί σε επιθετικό.
Το ΚΚΕ δεν έχει αυταπάτες ότι είναι εύκολο μια χώρα μόνη της να αντιμετωπίσει πλήρως την περικύκλωση και την αντίδραση, που θα προκύψει από την προσπάθειά της να αγνοήσει και να διαρρήξει τις δεσμεύσεις. Ομως, δεν μπορεί να συμφωνήσει με εκείνους που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα είναι μόνη της.
Το ΚΚΕ δε συμφωνεί με ουτοπικές απόψεις που υποστηρίζουν ότι: ή θα γίνουν αλλαγές ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ ή δεν μπορεί να γίνει τίποτε σε μια χώρα ή σε έναν κύκλο λιγότερων ή περισσότερων χωρών. Για να γίνουν αλλαγές σε διεθνές επίπεδο, χρειάζεται το εργατικό και λαϊκό κίνημα σε κάθε χώρα να επιφέρει χτύπημα στους διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς, να αξιοποιεί τις αντιθέσεις, να ενισχύει τις φυγόκεντρες τάσεις. Οσο περισσότερες χώρες αντιστέκονται σταθερά με συνέπεια και αποδεσμεύονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, τόσο πιο εφικτό μπορεί να είναι το αίτημα για τη διάλυσή τους.
Ομως και σε συνθήκες ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ, η αποδεσμευμένη Ελλάδα θα έχει δυνατότητες να συνεργαστεί και να συνασπιστεί και με άλλες χώρες και δυνάμεις που θα έχουν συμφέρον από μια αμοιβαία επωφελή συνεργασία. Θετικές αλλαγές στον έναν ή τον άλλο βαθμό θα συμβαίνουν και αλλού. Αλλωστε, ακόμα και σήμερα ενισχύονται οι τάσεις για περιφερειακή συνεργασία.
Ειδικότερα, η ανάπτυξη των διεθνών εμπορικών ανταλλαγών και σχέσεων στη βάση του αμοιβαίου οφέλους θα στηρίζεται στη δυνατότητα παραγωγής καλής ποιότητας και φθηνών εμπορευμάτων. Δυνατότητα που πραγματώνεται με την αξιοποίηση πλεονεκτημάτων, όπως οι κλιματολογικές - γεωλογικές συνθήκες, η ύπαρξη πρώτων υλών, η πλεονεκτική γεωγραφική θέση, η εξειδίκευση του εργατικού δυναμικού, η γενικότερη εμπειρία. Τα πλεονεκτήματα αυτά διαφέρουν ριζικά από το πλεονέκτημα που βασίζεται κυρίως στην εξαθλιωμένη εργατική δύναμη, στη χαμηλή αξία και τιμή της. Θα επιδιώκονται και προωθούνται διμερείς, πολυμερείς, περιφερειακές συνεργασίες με γειτονικές χώρες στην περιοχή της Μεσογείου, με βαλκανικά και άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά και ευρύτερα, ανάλογα με τις εξελίξεις, το συσχετισμό δυνάμεων. Μια τέτοια εξέλιξη στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες θα αποτελέσει πλήγμα για την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις, σημαντική συμβολή στο διεθνή αγώνα.
Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι μια ανώτερη μορφή διεθνοποίησης, η σοσιαλιστική, σε ομάδα χωρών, στην Ευρώπη, στον κόσμο, θα προωθείται στο βαθμό που σε εθνικό επίπεδο επιχειρείται να επέλθει μια ουσιαστική ρήξη με τους διακρατικούς καπιταλιστικούς οργανισμούς, στο βαθμό που παράλληλα θα συγκροτούνται τοπικές και περιφερειακές συνεργασίες στον οικονομικό, εμπορικό και πολιτιστικό τομέα. Συμμαχίες κατά των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Θα προωθείται και θα γίνεται πραγματικότητα κυρίως στο βαθμό που το εργατικό λαϊκό κίνημα της κάθε χώρας καταχτά την ικανότητα να σταθμίζει και να αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες που μπορεί να εμφανιστούν στη χώρα του για το πέρασμά της στο σοσιαλισμό και για ρήγματα στο διεθνές σύστημα του ιμπεριαλισμού.
ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
Κοινωνικές, οικονομικές προτάσεις και προγράμματα ριζικής διεξόδου σε όφελος του λαού χωρίς πολιτική πρόταση στο επίπεδο της εξουσίας δεν υπάρχουν. Η αναγκαιότητα της λαϊκής οικονομίας θα προχωρήσει στη ζωή στο βαθμό που ο λαός με τη θέλησή του και τον αγώνα του επιβάλλει ριζικές ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας.
Το ΑΑΔ Μέτωπο πρέπει να προβάλει στο λαό την ιδέα ότι είναι αναγκαίο και ρεαλιστικό να επιβληθούν τα συμφέροντα των καταπιεσμένων λαϊκών δυνάμεων στο επίπεδο της εξουσίας, στόχος αναπόσπαστα δεμένος με δραστική αλλαγή και ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων.
Το Μέτωπο προβάλλει θετική θέση για το ποια εξουσία χρειάζεται. Αυτή η εξουσία δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες. Ή θα υπηρετεί τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό ή θα είναι σε πλήρη εναντίωση με αυτά και θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα. Βέβαια, ο αγώνας για την εξουσία θα περάσει από πολλές φάσεις και διακυμάνσεις, θα εξαρτάται και θα καθορίζεται σε κάθε φάση ή στροφή του κινήματος, από το συσχετισμό και τη δυναμική των εξελίξεων.
Σήμερα ο αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός αγώνας συνδέεται περισσότερο και εντάσσεται οργανικά στον αγώνα κατά του καπιταλισμού, αφού από τη φύση του περικλείει ρήξεις που υπονομεύουν τα θεμέλια της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπου κυριαρχούν τα μονοπώλια. Ωστόσο, ο αγώνας του Μετώπου δεν οδηγεί υποχρεωτικά και αναπόφευκτα στο σοσιαλισμό.
Το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, μπορεί να πάρει χαρακτηριστικά επαναστατικού μετώπου που συγκρούεται για να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, με ετοιμότητα και ικανότητα να εναλλάσσει όλες τις μορφές πάλης. Μέσα σε αυτόν τον αγώνα θα διαμορφώνονται νέοι λαϊκοί θεσμοί, που μπορεί να φτάσουν ως το επίπεδο μιας επαναστατικής κυβέρνησης. Με τη νικηφόρα έκβαση της πάλης αυτής, θα ολοκληρωθούν και θα σταθεροποιηθούν τα χαρακτηριστικά της επαναστατικής αυτής κυβέρνησης ως εξουσίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, δηλαδή της δικτατορίας του προλεταριάτου, που αποτελεί τον αντίποδα της δικτατορίας της αστικής τάξης, των μονοπωλίων.
Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς της επιρροής των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, και ενώ δε θα έχουν διαμορφωθεί όροι για ριζική κοινωνική ανατροπή και επαναστατικό πέρασμα, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, με βάση το Κοινοβούλιο. Το Μέτωπο πρέπει να αξιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα, να ελέγχει την κυβέρνηση, να στηρίζει τις πολιτικές επιλογές της υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Σ' αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση θα κριθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα κατά πόσο, με όπλο τη μέγιστη λαϊκή κινητοποίηση, θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης, με στόχο την ανατροπή ή την εξουδετέρωσή της και να συμβάλει στην ωρίμανση και στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας.
Το Μέτωπο από την αρχή της συγκρότησής του πρέπει να προβάλει μια γενική ιδέα για το πρόβλημα της εξουσίας. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι ο όρος λαϊκή εξουσία μπορεί να λειτουργήσει ενοποιητικά, αρκεί να περιέχει βασικές ιδέες που διαχωρίζουν την εξουσία αυτή από τη σημερινή εξουσία και τις διάφορες παραλλαγές διαχείρισης.
Η διαφορά της λαϊκής εξουσίας θα είναι ότι εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Θα βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Θα έχει χαρακτηριστικό της τη δημιουργία της λαϊκής οικονομίας, την κοινωνική ιδιοκτησία, τον εργατικό κοινωνικό έλεγχο. Θα προωθεί πολιτική ανεξάρτητη από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, θα απαλλαγεί και από τις τυπικές δεσμεύσεις μαζί τους.
Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι λαϊκή εξουσία είναι η σοσιαλιστική εξουσία. Αυτή μπορεί να αντιμετωπίσει και να απαλλάξει το λαό από τα δεσμά των μονοπωλίων, της ιμπεριαλιστικής καταπίεσης και εξάρτησης. Δε θεωρούμε όμως αυτή τη θέση ως όρο για τη συγκρότηση του Μετώπου, αφού αυτό δε θα συγκροτηθεί στη βάση της συμφωνίας για το σοσιαλισμό. Η κάθε δύναμη του Μετώπου θα διατηρεί τη δική της αντίληψη για το χαρακτήρα της εξουσίας.
Στα πλαίσια του Μετώπου και εκτός του Μετώπου οι δυνάμεις που το απαρτίζουν θα αναπτύσσουν τις ιδιαίτερες απόψεις τους για το χαρακτήρα της εξουσίας, τις μορφές της, φροντίζοντας ώστε αυτό να μην εμποδίζει την κοινή δράση, να μη θέτει σε κίνδυνο το κατακτημένο επίπεδο συμφωνίας στη γενική κατεύθυνση της πάλης κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.
ΠΩΣ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
Η συγκρότηση του Μετώπου είναι απολύτως άμεση ανάγκη. Διαπιστώνεται όμως αναντιστοιχία αναγκαιότητας και άμεσης δυνατότητας.
Δεν είναι αποκλειστική ευθύνη του ΚΚΕ το πότε θα συγκροτηθεί το Μέτωπο. Απαιτούνται προϋποθέσεις γενικότερες, όπως: η αναγέννηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και άλλων βασικών κινημάτων, η τελική απόφαση για συστράτευση από σημαντικές δυνάμεις που υπάρχουν σήμερα. Ορισμένες μάλιστα είναι ακόμα κάτω από την επιρροή άλλων κομμάτων, και, αν και βλέπουν καθαρά τα πράγματα, όμως δεν μπορούν να απαλλαγούν ακόμα από την αυταπάτη ότι είναι δυνατό οι ηγεσίες των κομμάτων τους να αλλάξουν γραμμή πλεύσης.
Αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα είναι να προωθηθούν και αναπτυχθούν επιμέρους μέτωπα, συσπειρώσεις και συνεργασίες, αρκεί βεβαίως αυτές να αντιστρατεύονται στο συγκεκριμένο ζήτημα τις επιλογές της φιλομονοπωλιακής, ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Οι συνεργασίες και συμμαχίες γύρω από συγκεκριμένα αντιιμπεριαλιστικά αιτήματα και στόχους μπορεί να μην αποτελούν κιόλας Μέτωπο, όμως μπορούν να αποτελέσουν πεδία συσπείρωσης και δοκιμασίας, να γίνουν οι χείμαρροι και τα ρυάκια που θα οδηγήσουν και στο ίδιο το Μέτωπο.
Η διαμόρφωση επιμέρους μετώπων πάλης, με κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα, δίνει τη δυνατότητα να μη χαθεί η πολύτιμη σύμπραξη εκεί που συμφωνούμε, ώστε να δοκιμαστεί στην πράξη πόσο μπορεί να διευρύνουμε τη συμπαράταξη ως το ίδιο το Μέτωπο. Με τον τρόπο αυτό συγκεντρώνονται δυνάμεις χωρίς τον κίνδυνο να μετατραπεί η μεγάλη αυτή υπόθεση του Μετώπου σε μια συμμαχία που συγκολλάται ευκαιριακά, άρα είναι εκτεθειμένη από την αρχή στον κίνδυνο της διάσπασης και της αναποτελεσματικότητας. Επιταχύνονται οι διεργασίες προς το Μέτωπο, χωρίς να περιμένουμε παθητικά πότε θα ωριμάσουν στο σύνολό τους οι συνθήκες. Τα επιμέρους μέτωπα πάλης μπορούν να συσπειρώσουν ευρύτερες δυνάμεις, αφού σ' αυτά μπορεί να πάρουν μέρος δυνάμεις οι οποίες στο συγκεκριμένο ζήτημα θέλουν να δράσουν χωρίς κατ' ανάγκη να έχουν κατακτήσει μια συνολική στρατηγική αντίθεσης με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό.
Τέτοια μέτωπα συσπείρωσης υπάρχουν, κτίζονται ή μπορούν να αναδειχτούν στα μεγάλα πεδία πάλης που ήδη είναι σε εξέλιξη. Για να επιταχυνθούν οι διεργασίες χρειάζεται άμεσα, να κινηθούμε σε συγκεκριμένα βασικά πεδία, από τα οποία κρίνεται η άνοδος όλων των κοινωνικών κινημάτων και η βαθύτερη πολιτικοποίηση - ριζοσπαστικοποίησή τους. Όπως:
- Συσπείρωση κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που βρίσκονται στην επικαιρότητα στην οικονομία, στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική πολιτική κατά των ιδιωτικοποιήσεων και άλλα. Στην πάλη κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να γεννηθούν και να στηριχτούν διακριτές μορφές κοινωνικής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τα μικροαστικά στρώματα των πόλεων, τη μικρομεσαία αγροτιά. Με την κοινή δράση με τα άλλα κοινωνικά κινήματα της νεολαίας και των γυναικών, της παιδείας και της υγείας, του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, κατά των ναρκωτικών.
- Να αναπτυχθεί ενιαίο μέτωπο πάλης κατά του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των πυρηνικών όπλων, των δυνάμεων ταχείας επέμβασης, που στόχο έχουν τους λαούς, τα κινήματα, το δικαίωμα της εθνικής και πολιτικής ανεξαρτησίας.
- Επιβάλλεται να στηρίξουμε μέτωπα δράσης για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, του δικαιώματος στην απεργία και στους αγώνες, τη δημοκρατική πάλη για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη.
- Να συμβάλουμε στην κινητοποίηση δυνάμεων από την εργατική τάξη, τη νεολαία, από όλα τα κινήματα, των δημιουργών της τέχνης και του πολιτισμού, ώστε να αρχίσει να αλλάζει η πνευματική πολιτιστική ατμόσφαιρα στον τόπο μας. Σήμερα χρειάζεται μετωπική αντιπαράθεση με τα φαινόμενα σήψης και διαφθοράς, τη λογική της μοιρολατρίας και ηττοπάθειας, τον ατομισμό, με την εξαγορά και την καθυπόταξη συνειδήσεων, αντιπαράθεση με τον εθνικισμό, τον κοσμοπολιτισμό, το ρατσισμό, το σοβινισμό και τον αντικομμουνισμό.
- Είναι άμεση η ανάγκη να προχωρήσουμε σε μορφές συντονισμού και συνεργασίας με αντιμονοπωλιακές, αντιιμπεριαλιστικές, ριζοσπαστικές προοδευτικές δυνάμεις σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Η διεθνής διάσταση του αγώνα πρέπει να είναι παρούσα σε κάθε πτυχή και έκφρασή του. Το ΚΚΕ θα προχωρήσει πιο γοργά την προσπάθεια για να διαμορφωθεί πιο διακριτά η κοινή δράση ανάμεσα σε εργατικά, κομμουνιστικά κόμματα, παράλληλα και ευρύτερα, με αντιιμπεριαλιστικά κινήματα.
Το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ παρουσιάζει αυτές τις εκτιμήσεις του για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και τον κόσμο, την πολιτική πρότασή του για το ΑΑΔ Μέτωπο στον ελληνικό λαό και τον καλεί σε κοινή δράση και πάλη, πιστεύοντας ακράδαντα ότι ωριμάζει η ανάγκη για βαθιές αλλαγές, κυοφορείται η δυνατότητα της γενικής αντεπίθεσης.
Ας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να εκδηλωθούν οι θετικές διεργασίες, οι ανακατατάξεις, τα μεγάλα κοινωνικά κινήματα όσο γίνεται πιο γρήγορα, να είμαστε έτοιμοι στις απότομες εξελίξεις και όχι ουρά των γεγονότων.
Δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αδιέξοδα υπάρχουν εκεί που βασιλεύει η μοιρολατρία, ο φόβος, η απάθεια, η αυταπάτη, η σύγχυση.
Δε φτάνει η οργή και η αγανάκτηση. Το θέμα είναι πώς αυτή η οργή και αγανάκτηση θα μετατραπούν σε συνειδητή επιλογή λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης που κτίζουν τη διέξοδο και την προοπτική.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ
Βρίσκεται στα χέρια της εργατικής τάξης και των πιο καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων. Είναι θέμα πολιτικής επιλογής. Ο καθένας πρέπει, όσο πιο γρήγορα γίνεται, να αποφασίσει. Και η απόφαση για τον εργάτη, τον αγρότη, τον μικροεπαγγελματία, το νέο, τη γυναίκα, το συνταξιούχο, το διανοούμενο και καλλιτέχνη πρέπει να είναι μία: ΠΙΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2000