Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ παραχώρησε σήμερα συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό “Κανάλι 1” και στον δημοσιογράφο Νίκο Μπουρσινό.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Για τον θάνατο του 27χρονου Βασίλη Μάγγου στο Βόλο

Έχω πολλά ερωτήματα, τα έχω με έναν τρόπο γκρουπάρει, ξέρω ότι δεν θα προλάβουμε, ξεκινώ πολύ γρήγορα. Ένα πρώτο σχόλιό σας για αυτή την ιστορία, που φαίνεται ότι θα έχει και συνέχεια και η οποία συναρτάται και με το νόμο για τις διαδηλώσεις και μιλώ για το θάνατο του διαδηλωτή, του ακτιβιστή, του 27χρονου στο Βόλο. Τι σηματοδοτεί αυτό;
Παραμένουν καταρχήν πολλά αναπάντητα ερωτήματα ακόμα για την περίπτωση αυτή και βεβαίως πρέπει να πω ότι η σπουδή της κυβέρνησης να βγάλει πόρισμα είναι απαράδεκτη. Και άσχετα από το ο,τιδήποτε, τι βγάζει η ιατροδικαστική έκθεση, παραμένει το πρόβλημα άσκησης αστυνομικής βίας, των χτυπημάτων που δέχτηκε ο συγκεκριμένος νέος στο Βόλο, που μπορεί να μην έχουν άμεσες επιπτώσεις, δηλαδή ο θάνατός του να οφείλεται σε αυτό ακριβώς, όμως οπωσδήποτε είχαν έμμεσες επιπτώσεις στην υγεία του παιδιού. Όπως, για παράδειγμα, καταγγέλλει ο πατέρας του η ψυχολογική πίεση που δέχτηκε, η επιβάρυνση της υγείας του, η οποία απ’ ό,τι φαίνεται ήταν ήδη επιβαρυμένη από τότε...
Επτά σπασμένα πλευρά...
Άρα δε χωρά καμιά επανάπαυση γύρω από αυτά τα ζητήματα. Όλη αυτή η κατάσταση φωτίζει όλα αυτά τα προβλήματα που θέσαμε και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του απαράδεκτου και κατάπτυστου νομοσχεδίου για τις “δημόσιες συναθροίσεις”, όπως το έλεγε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη και το οποίο επεδίωκε και επιδιώκει ως νόμος της κυβερνητικής πλειοψηφίας να συκοφαντήσει τους λαϊκούς αγώνες. Να θέσει υπό περιορισμό και απαγόρευση κάθε κινητοποίηση, μέσα από διατάξεις οι οποίες είναι πραγματικό “λάστιχο”, διατάξεις που θα τις ερμηνεύουν οι αστυνομικές αρχές, οι διάφοροι μηχανισμοί καταστολής, οι διάφορες άλλες κρατικές δομές, κατά το δοκούν.
Και φυσικά έχει στόχο να χειραγωγήσει συνειδήσεις, της νεολαίας, εμφανίζοντας τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ως κάτι εν δυνάμει εγκληματικό και επικίνδυνο. Όλη αυτή η φιλοσοφία του νομοσχεδίου είναι που πρέπει να γίνει κατανοητή από το εργατικό – λαϊκό κίνημα και από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις θα έλεγα, αλλά κυρίως από τον ελληνικό λαό και τη νεολαία για να το αντιμετωπίσει και να αντιδράσει. Εμείς είπαμε και στη Βουλή και το εννοούμε, ότι θα πρέπει να μείνει στα χαρτιά αυτός ο νόμος. Ο ίδιος ο λαός, με την πράξη του, με την πρακτική του και ταυτόχρονα με την υπευθυνότητα που αντιμετωπίζει τις διαδηλώσεις, τις πορείες, τις απεργίες να απειθαρχήσει σε αυτό το νόμο, να τον στείλει στα αζήτητα της Ιστορίας, όπως και άλλους προηγούμενους.

Για το νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων

Είχαμε ήδη χτες κ. Κουτσούμπα μία πρώτη συγκέντρωση -πολύ μικρή απ’ όσο τουλάχιστον προκύπτει από το ρεπορτάζ- των λεγόμενων “αγανακτισμένων” εναντίον των προσφύγων, είχαμε ταυτόχρονα και αντισυγκέντρωση. Το αναφέρω αυτό γιατί υπήρξαν και συλλήψεις διαδηλωτών, από την αντισυγκέντρωση απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζω και βεβαίως το συναρτώ με το θέμα του νόμου και αυτού που είπατε ότι “να μείνει στα χαρτιά”. Ήδη φαίνεται ότι δεν μπορεί να περπατήσει στην πράξη.
Ούτε πρόκειται να περπατήσει και αν τολμήσουν είτε οι αστυνομικές αρχές, είτε άλλες κρατικές αρχές, να τον επιβάλλουν “δια ροπάλου”, να ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι η απάντηση του ελληνικού λαού θα είναι “δεν συμμορφωνόμαστε προς τας υποδείξεις”, “προς αυτάς τα υποδείξεις”. Διότι μπορούμε να οργανώνουμε τις πορείες μας, τις διαδηλώσεις μας, τις συγκεντρώσεις μας, με το περιεχόμενο που αρμόζει, μπορούμε να διεκδικούμε και βεβαίως, με αίσθημα ευθύνης, να κινητοποιούμε τον ελληνικό λαό. Αυτό το κάνει το ΚΚΕ και δεν θα ακούσει καμιά παρότρυνση είτε κυβερνητική, είτε κρατική, είτε αστυνομική.
Το ΚΚΕ θα ζητήσει ενδεχομένως την παραίτηση του κ. Χρυσοχοΐδη;
Δεν είναι καινούργιο ζήτημα αυτά τα περί αιτήματος παραιτήσεων υπουργών. Εμείς έχουμε την εξής άποψη: Δεν εντοπίζουμε στο πρόσωπο που υλοποιεί μια πολιτική. Ο κ. Χρυσοχοΐδης σήμερα, όπως και κάθε κ. Χρυσοχοΐδης, ακόμα κι αν τον αντικαταστήσει με κάποιον άλλο, υλοποιεί μια συνολική κυβερνητική πολιτική. Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Η πολιτική υλοποιείται, εφαρμόζεται και κατευθύνεται από τον πρωθυπουργό της χώρας και από τη συλλογική θέληση της κυβέρνησης. Είναι καθαρό αυτό το ζήτημα. Άρα, λοιπόν, μην ψάχνουμε στα επιμέρους πρόσωπα. Τα επιμέρους πρόσωπα βάζουν τη δική τους σφραγίδα, έχουν τη δική τους ατομική ευθύνη για την οποία τους κρίνουμε και πρέπει να κριθούν αυστηρά κι απ’ τον ελληνικό λαό για το τι κάνουν, αλλά από ‘κει και πέρα εμείς βλέπουμε τη συνολική ευθύνη ενός κόμματος, μιας κυβέρνησης, μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Είναι σαφές αυτό και θα μου επιτρέψετε να πω ότι ήταν και η απάντηση που περίμενα να δώσετε πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ξέρετε είναι πάγια θέση μας, για όλες τις περιπτώσεις.
Εγώ θα σας έκανα την εξής ερώτηση: Είναι το ίδιο πχ ο κ. Δένδιας, ο υπουργός Εξωτερικών, με τον κ. Βορίδη; Να πάρω δύο διαφορετικές πολιτικές τάσεις μέσα στο κυβερνόν κόμμα.
Δεν είναι το ίδιο, ούτε λέω ότι είναι το ίδιο, αλλά όμως και οι δύο υλοποιούν κυβερνητικές εντολές. Εάν δεν τις υλοποιήσουν και παρεκκλίνουν από αυτές, απ’ αυτό που λέει ο πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο, τότε θα τους αντικαταστήσουν, θα τους παραιτήσουν, θα τους “ανασχηματίσουν” μόνοι τους, δεν χρειάζεται να υπάρχει αίτημα κανενός πολιτικού κόμματος ή του ελληνικού λαού. Άρα, λοιπόν υλοποιούν με τον δικό τους τρόπο, αυτό γίνεται.

Για την τουρκική προκλητικότητα

Το λέω υπό την έννοια της πίεσης που υφίσταται η οποιαδήποτε κυβέρνηση από την αξιωματική ή την ελάσσονα αντιπολίτευση, καθαρά πολιτικά. Αλλά μιας που ανέφερα τον κ. Δένδια θα παρακαλούσα να περάσουμε στα εθνικά ζητήματα και το τελευταίο που έχουμε, εδώ και δυο 24ωρα, είναι ότι μάθαμε από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Τσαβούσογλου, για την τριμερή συνάντηση Γερμανίας – Ελλάδας – Τουρκίας, η οποία χαρακτηρίζεται μυστική, δεν ήταν προγραμματισμένη λέει η κυβέρνηση, όπου κατηγορήθηκε η κυβέρνηση και για μυστική διπλωματία, κάτι που το ακούμε συχνά στην ελληνική πολιτική σκηνή. Από την άλλη πλευρά -για να κλείσω την ερώτηση- βλέπουμε ότι κ. Τραμπ προσωπικά στηρίζει τον κ. Ερντογάν, απ’ όσο γνωρίζουμε μάλλον αναβάλλεται και η επικείμενη για το φθινόπωρο, αν θυμάμαι καλά, του κ. Λαβρόφ και μόνο απομονωμένη δεν φαίνεται η Τουρκία να είναι στο διεθνές πολιτικό σκηνικό...
Καταρχήν γίνονται -για να είμαστε καθαροί- και φανερές διαπραγματεύσεις και μυστικές διαπραγματεύσεις. Δηλαδή είναι αυτές που αναλυτικά μέσα από δημόσιες και ανοικτές δηλώσεις ξέρουμε περίπου τι συζήτησαν, οι ανοιχτές, οι φανερές και υπάρχουν και άλλες μυστικές διεργασίες, διαπραγματεύσεις, διαβουλεύσεις, για των οποίων το ακριβές περιεχόμενο δεν έχει εικόνα η κοινή γνώμη, τα πολιτικά κόμματα κλπ. Για να εξηγούμαστε.
Όμως, επί της ουσίας, μέσα από τις μυστικές, που προετοιμάζουν τις φανερές διαπραγματεύσεις νομιμοποιούνται -και αυτή είναι η ουσία- τα τετελεσμένα της τούρκικης επιθετικότητας και προκλητικότητας και προωθείται αυτό το παζάρι, να το πω έτσι, που έχουν στήσει η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, με τις κυβερνήσεις και αυτούς που άρχονται, τις αστικές τάξεις των δύο χωρών της Ελλάδας και της Τουρκίας. Και φυσικά από τη δική μας σκοπιά αυτό που βλέπουμε είναι ότι το παζάρι είναι επικίνδυνο για τον ελληνικό λαό. Αυτό το παζάρι συμπεριλαμβάνει δυστυχώς ελληνικά εδαφικά – κυριαρχικά δικαιώματα. Αυτό που εμείς εντοπίζουμε είναι ότι αυτή είναι η πραγματικότητα που αποσιωπά και η κυβέρνηση, αλλά δυστυχώς και τα άλλα κόμματα.
κ. Κουτσούμπα ο κ. Δένδιας, ασφαλώς το γνωρίζετε, μίλησε για το αρ. 42 παρ. 5 της ΕΕ, το οποίο για να το πούμε και στους φίλους και τις φίλες που μας ακούν αναφέρεται στην παροχή στρατιωτικής βοήθειας αν μία χώρα-μέλος της ΕΕ δεχθεί επίθεση. Και μάλιστα ο κ. Δένιδας προχώρησε και είπε ότι υπάρχει πιθανότητα και μέσα στο καλοκαίρι να ξαναζητήσει μία σύγκληση των υπουργών Εξωτερικών, αυτό μπορεί κατά τη δική σας εκτίμηση να σημαίνει ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος θερμού επεισοδίου ή πώς αλλιώς εκτιμά το ΚΚΕ τη διαμορφούμενη κατάσταση;
Κίνδυνος θερμού επεισοδίου πάντα υπάρχει, ακόμα και αν προκύψει ως ατύχημα. Γιατί όταν υπάρχει προκλητικότητα και επιθετικότητα οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να συμβεί ένα θερμό επεισόδιο...
Είχαμε και αυτό το επεισόδιο με τη γαλλική φρεγάτα...
Το θερμό επεισόδιο να σας πω κ. Μπουρσινέ δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να γίνουν πλέον ανοικτές διαβουλεύσεις, διαπραγματεύσεις και παρεμβάσεις και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ, από άλλα ισχυρά κράτη και οργανισμούς, έτσι ώστε να προχωρήσει το δεύτερο σχέδιο, που είναι και το ουσιαστικό και στο οποίο απ’ ό,τι φαίνεται συμφωνούν όλοι οι εταίροι της ελληνικής κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης της Ελλάδας, η συνεκμετάλλευση. Διαπραγμάτευση, δηλαδή, που θα οδηγήσει σε συνεκμετάλλευση και προφανώς σε παραχώρηση κάποιων κυριαρχικών δικαιωμάτων. Δυστυχώς αυτή είναι η εκτίμησή μας και αυτό τον κίνδυνο επισημαίνουμε. Και από αυτή την άποψη δεν πρέπει υποκριτικά να κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια σε αυτή την πραγματικότητα. Και θα ήθελα εδώ να σχολιάσω, λέγοντας ότι είναι πολύ έωλο, είναι και παλιό το επιχείρημα ότι δήθεν “τα σύνορα της Ελλάδας είναι -εντάξει- σύνορα της ΕΕ”, ότι υπάρχει το αρ. 42 που οδηγεί και σε κοινές στρατηγικές ενέργειες, τελοσπάντων, για την υπεράσπιση μιας χώρας κράτους – μέλους της ΕΕ και διάφορα τέτοια τα οποία λέγονται, τα οποία φυσικά υπάρχουν. Όμως να έχουμε καθαρό το εξής: Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στο γεγονός ότι και η ΕΕ και τα ξεχωριστά κράτη τα οποία ουσιαστικά ηγούνται σε αυτή την υπόθεση, αναφέρομαι στη Γερμανία, τη Γαλλία κλπ, τις ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες της Ένωσης, όσο και άλλοι, άλλοι σύμμαχοι της Ελλάδας, ουσιαστικά έχουν επιλέξει την Τουρκία ως βασικό τους σύμμαχο.
Άσχετα αν οι ενέργειες της Τουρκίας τους κάνουν να αποστασιοποιούνται έστω φραστικά, με αυτές τις γλυκανάλατες ανακοινώσεις που βγάζουν. Όμως η στρατηγική τους στόχευση και η μυστική τους κυρίως διπλωματία, αλλά κι αυτό που λένε φανερά είναι ότι πρέπει να κρατήσουν την Τουρκία σύμμαχο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, ότι πρέπει η ΕΕ να έχει καλές σχέσεις με την Τουρκία, γιατί η Τουρκία είναι μια μεγάλη αγορά για τη Γερμανία, για τη Γαλλία, για τις άλλες χώρες της Ευρώπης και βεβαίως είναι και η χώρα – πύλη προς τον μουσουλμανικό κόσμο, προς την Ασία. Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούμε να τα παραβλέπουμε, όπως και το γεγονός ότι θέλουν να αποσπάσουν τον Ερντογάν, την Τουρκία γενικά και τις επιλογές της, από την επιλογή της σύμπλευσης σε ορισμένα ζητήματα ή αν θέλετε της μεγαλύτερης συνεργασίας που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια με τη Ρωσία, η οποία είναι ο άλλος μεγάλος αντίπαλος είτε των Αμερικάνων, είτε των Ευρωπαίων ως μεγάλη αγορά και εκείνη ή ως μεγάλη στρατιωτική δύναμη. Άρα, λοιπόν, αυτά τα ζητήματα είναι που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν μιλάμε για διάφορους ότι δήθεν θα μας βοηθήσουν. Και ποιοι θα μας βοηθήσουν; Αυτοί που ουσιαστικά δημιουργούν το πρόβλημα. Η τουρκική επιθετικότητα κατά την άποψη του ΚΚΕ εδράζεται και παραπέρα χρησιμοποιείται και αναπτύσσεται εξαιτίας της πολιτικής της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η ουσία.
Ούτως ή άλλως στο ΝΑΤΟ, αυτό ήθελα να πω πριν, η Τουρκία τυγχάνει μιας ευρείας στήριξης , το γνωρίζετε καλύτερα από εμένα αυτό, πολύ λίγες χώρες είναι που δείχνουν ότι μπορούν να κοντράρουν.

Για τη νέα καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειες στον τουρισμό

Να περάσουμε στο θέμα πανδημία, τουρισμός και το ογκούμενο κύμα ανεργίας που φαίνεται ότι θα υπάρξει -μακάρι να διαψευστούμε- αυτή η μέγγενη μεταξύ υγειονομικού προβλήματος και οικονομικού και ένας Σεπτέμβρης, ένα φθινόπωρο που φαίνεται ότι δεν θα είναι διόλου ευχάριστο. Όλα δείχνουν ότι υπάρχει υψηλό ποσοστό ανεργίας, λίγο πριν ο εργατολόγος κ. Τεμπονέρας μας έλεγε ότι έχουμε ήδη μεγάλο έλλειμμα στον ΕΦΚΑ και φαίνεται ότι τα νούμερα, όπως θα λέγαμε, απλά δεν βγαίνουν.
Είναι φανερό ότι ήδη βρισκόμαστε σε μία νέα οικονομική καπιταλιστική κρίση, αφού βγήκαμε από τη δεκαετή κρίση με ένα δίχρονο περίπου κάποιας ασταθούς, μικρής, αλλά πάντως ανάκαμψης της οικονομίας. Η έναρξη της τουριστικής σεζόν αποκάλυψε και τις συνέπειες αυτής της κρίσης, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, σε συνδυασμό πάντα με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την πανδημία, με τον κορονοϊό διεθνώς, στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Σωστά νομίζω θέσατε το ζήτημα ότι έχουμε από τη μια μεριά τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης σε μισθωτούς, σε εργαζόμενους στον τουρισμό, όπου βρίσκονται πραγματικά αντιμέτωποι με το πρόβλημα της επιβίωσης, καθώς από τον Απρίλη δεν έχουν λάβει καμιά άλλη ενίσχυση παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες. Πηγαίνοντας προχτές στην Κρήτη, που είναι μια μεγάλη τουριστική περιοχή, αφού περίπου το 47% νομίζω για την ακρίβεια, του τοπικού ΑΕΠ αφορά τον τουρισμό, την ώρα που πανελλαδικά είναι το 20% -που δεν είναι και μικρό- μάθαμε ότι δεν είχε ανοίξει ακόμα την προηγούμενη εβδομάδα η πλατφόρμα για την υποβολή των αιτήσεων για τα 534 ευρώ του Ιούνη...
Έχουμε καταγγελίες και στην εκπομπή μας ότι αυτό συμβαίνει σε όλες τις περιοχές της χώρες.
Ναι, Το λέω με αφορμή στην Κρήτη που ήταν πιο έντονο εκεί, γιατί είναι η πλειοψηφία του κόσμου εκεί ασχολείται στον τουρισμό...
Είναι μία από τις ατμομηχανές της τουριστικής βιομηχανίας της χώρας...
Βέβαια. Καταλαβαίνουμε λοιπόν τι σημαίνει για μια οικογένεια να μην έχει κανένα εισόδημα, να πρέπει ο άνθρωπος να ζήσει την οικογένειά του, να πληρώσει τις υποχρεώσεις του, τα νοίκια, τους λογαριασμούς, το ρεύμα, το νερό, τις δόσεις που μπορεί να έχει σε εφορίες και τράπεζες κλπ. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα. Όπως επίσης και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί επαγγελματίες, αυτό που λέμε μικρές, οικογενειακές επιχειρήσεις στον τουρισμό, τα καταλύματα, ή στην εστίαση, η οποία σχετίζεται με την τουριστική κίνηση, που είναι πραγματικά σε τραγική κατάσταση.
Άρα μιλάμε για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Γιατί ο ελληνικός λαός απαρτίζεται από μισθωτούς, κάποιοι γίνονται άνεργοι, από τους αυτοαπασχολούμενους, μικροεπιχειρηματίες, από αγρότες και όλοι αυτοί υποφέρουν από την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και λόγω της κρίσης, η οποία βέβαια επιταχύνθηκε και ήρθε και πιο βίαια στην Ελλάδα. Ξόρκιζαν το κακό να έρθει αργότερα, αλλά δυστυχώς, η πανδημία επιτάχυνε αυτή τη διαδικασία, όχι ότι δεν θα ερχόταν και χωρίς τον κορονοϊό. Λειτούργησε ως καταλύτης η πανδημία του κορονοϊού σε αυτό το ζήτημα. Αυτή είναι μία πλευρά, που είναι σοβαρή, η σοβαρότερη κατά την άποψή μας.
Ταυτόχρονα έχουμε και το ζήτημα της υγείας των κατοίκων όλης της Ελλάδας, η οποία είναι “τουριστικό μέρος”, “τουριστική ζώνη”. Δεν υπάρχει νομός της χώρας, όπου να πας, που να μην έχει ομορφιές, αρχαιολογικούς θησαυρούς, πολιτιστικούς θησαυρούς ή φυσικές ομορφιές και να πηγαίνει κόσμος, επισκέπτες, είτε εσωτερικός τουρισμός είτε από το εξωτερικό πολύ περισσότερο. Χρειάζεται επείγουσα λήψη ουσιαστικών μέτρων και στα νησιά, σε όλες τις τουριστικές ζώνες, θα έλεγα σε όλη τη χώρα, μέτρα που αφορούν και στη στελέχωση και τον εξοπλισμό των δημόσιων δομών υγείας, όσο και τον προληπτικό έλεγχο, που εδώ που τα λέμε δεν γίνεται όσο θα έπρεπε στους επισκέπτες και στους εργαζόμενους που δουλεύουν στον τουριστικό τομέα κυρίως, και σε μόνιμους κατοίκους. Αυτά έπρεπε να γενικευτούν.
Επιτρέψτε μου να σας πω ότι στο άμεσο μέλλον, με στελέχη του ΚΚΕ, όπως και με στελέχη άλλων κομμάτων, θα ζητήσουμε να πληροφορηθούμε και τις συγκεκριμένες πολιτικές ενέργειες, νομοσχέδια που ενδεχομένως θα προτείνει το κόμμα σας για αυτά τα ζητήματα. Και το λέω αυτό γιατί έχουμε πραγματικά πολύ λίγο χρόνο.
Έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για όλα αυτά. Και για τους μισθωτούς και για τους μικροεπιχειρηματίες και για την πανδημία και τη δημόσια υγεία, τις δημόσιες δομές και μια σειρά τέτοια ζητήματα.

Για την προστασία της πρώτης κατοικίας και τους πλειστηριασμούς

Έχω ένα θέμα που θέλω να θέσω και ένα δεύτερο, θα τα βάλω μαζί, προσπαθώ να κάνω ομάδες μια μεγάλη σειρά ερωτημάτων που έχουμε εδώ, γύρω στα 34.
Η πρώτη κατοικία, έχουμε ένα νέο πτωχευτικό δίκαιο το 2021, γύρω στις 22 Ιουλίου έχω την εντύπωση ότι θα έρθει στη βουλή προς ψήφιση το θέμα. Οι δανειστές αντιδρούν πάρα πολύ στο θέμα της ασπίδας προστασίας.
Και το δεύτερο θέμα που έχω γκρουπάρει από τα ερωτήματα των ακροατών είναι: Υπάρχει περίπτωση να δούμε συντονισμένες προσπάθειες γενικότερα της αντιπολίτευσης ή με κόμματα που εσείς θα κρίνετε ότι μπορεί να υπάρξει μια στοιχειώδης συνεργασία, ώστε να πιεστεί η κυβέρνηση; Αυτό είναι ένα ερώτημα που προκύπτει από πολλούς ακροατές και ακροάτριες.
Οπωσδήποτε, αυτή η επιτάχυνση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, η προστασία της πρώτης κατοικίας, είναι κύριο μέτωπο πάλης. Εγώ θα ήθελα και με αφορμή την εκπομπή σας και τη συζήτηση που κάνουμε να καλέσω τα σωματεία, τους συλλόγους, τους φορείς, όλες τις δυνάμεις, πολιτικές – συνδικαλιστικές που δρουν στο κίνημα, να είναι σε ετοιμότητα. Να μην αφήσουμε κανέναν άνθρωπο, κανέναν οικογενειάρχη, κανέναν μικροεπαγγελματία, κανένα μισθωτό, άνεργο, αγρότη, μόνο του, να του κατάσχουν το σπίτι, να βγει σε πλειστηριασμό η πρώτη κατοικία. Είναι κρίσιμο ζήτημα αυτό και από αυτή τη σκοπιά το θέτουμε σε άμεση προτεραιότητα. Έχουμε κάνει προτάσεις, για παράδειγμα θα σας θυμίσω την τροπολογία που καταθέσαμε για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από την υπερχρέωση, με διαγραφή τόκων, διαγραφή του 50% των οφειλών, με πάγωμα των οφειλών, με αναστολή πληρωμών, με μείωση των οφελών των επαγγελματιών – βιοτεχνών – εμπόρων, των αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων με παύση πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης εναντίον των λαϊκών νοικοκυριών και περιορισμό της υποθήκης στο ύψος του αρχικού δανείου κλπ, μη σας τα λέω αναλυτικά. Υπάρχει όλη η τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ και δυστυχώς δεν το ψήφισαν τα υπόλοιπα κόμματα.

Για τα αναδρομικά στους συνταξιούχους

Και να κάνω ένα σχόλιο και για τα αναδρομικά και αυτή τη στάχτη στα μάτια που ρίχνεται. Στην ουσία πρόκειται για κοροϊδία, τα παίρνουν μόνο όσοι έχουν προσφύγει στα δικαστήρια από 10/6 του ‘15 έως 11/5 του ‘16, από το ‘13 έως το ‘15 δεν παίρνουν αναδρομικά όλοι, μόνο όσοι είχαν τότε ασκήσει προσφυγές, λέει. Βεβαίως δε δίνεται δυνατότητα για καμιά διεκδίκηση αναδρομικών από την ψήφιση του “νόμου Κατρούγκαλου” και μετά. Ο “νόμος Κατρούγκαλου” ήταν το πιστοποιητικό νομιμοποίησης όλης αυτής της λεηλασίας που είχαν οι συντάξεις των συνανθρώπων μας και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ, πέρα από τις άλλες ανατροπές που έγιναν στο Ασφαλιστικό. Χώρια το πότε θα τα δώσει... Ακούσαμε την κυβέρνηση να λέει ότι “θα συνεκτιμήσει τις δημοσιονομικές δυνατότητες και αντοχές”...
Αυτά τα ζητήματα εμείς θέτουμε. Πρώτα απ’ όλα και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις, στα στελέχη τους, στα μέλη τους, στους συνδικαλιστές τους, σε αυτούς που δουλεύουν σε Διοικητικά Συμβούλια Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Πρωτοβάθμιων Σωματείων, άλλων συλλόγων ΕΒΕ, αγροτών, γυναικών κλπ κλπ και νεολαιίστικους φορείς, εκεί είναι όλες οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις. Τα θέτουμε και καλούμε σε κοινή δράση, διότι η μεγαλύτερη πίεση θα ασκηθεί από τη λαϊκή πλειοψηφία. Η λαϊκή πλειοψηφία πρέπει να συσπειρωθεί, πρέπει να συμμαχήσει στη βάση, στους αγώνες, στις γενικές συνελεύσεις των φορέων και μετά στους δρόμους του αγώνα. Και από κει και πέρα με τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, εμείς για παράδειγμα σας έλεγα πριν τη συγκεκριμένη τροπολογία, την τροπολογία για τους ανέργους και την ενίσχυσή τους, την τροπολογία που κάναμε στο νομοσχέδιο για τις ατομικές ελευθερίες, τη συλλογική διεκδίκηση, τις διαδηλώσεις...
Με συγχωρείτε για τη διακοπή, ξέρετε τι καταλαβαίνω ότι εννοούν οι ακροατές -αν το μεταφράζω σωστά- αν τα κόμματα μπορούν να συνεργαστούν για να συνδιαμορφώσουν ένα κάποιο πλαίσιο, που ενδεχομένως μπορεί να μεταφραστεί σε πρόταση νόμου...
Σας εξηγώ, οι προτάσεις νόμου που ετοιμάζει το ΚΚΕ, ή άλλο κόμμα, συζητιούνται στις επιτροπές της βουλής, συζητιούνται ανάμεσα στους βουλευτές των κομμάτων, λένε απόψεις, διαμορφώνεται μία άποψη. Όταν ο άλλος έχει άλλη γραμμή και δεν θέλει να ψηφίσει τη θετική πρόταση που προτείνει το ΚΚΕ για παράδειγμα για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς, για τα αναδρομικά των συνταξιούχων, για μια σειρά άλλους τομείς που αφορούν το λαϊκό εισόδημα και την επιβίωση των συνανθρώπων μας, τότε είναι δική του ευθύνη. Άρα, λοιπόν, το τι σηκώνει το χέρι του και ψηφίζει ο κάθε βουλευτής οποιουδήποτε κόμματος είναι και προσωπική ευθύνη και είναι και συλλογική πολιτική ευθύνη των κομμάτων στα οποία ανήκουν. Αυτό πρέπει να δει ο ελληνικός λαός, αυτό πρέπει να σκεφτούν οι ακροατές. Άρα το τι επιλέγουμε κάθε φορά, ποιον θα στείλουμε εκπρόσωπο στο Δήμο, την Περιφέρεια, στο εργατικό σωματείο και την Ομοσπονδία, ή ποιον θα εκλέξουμε βουλευτή και ευρωβουλευτή είναι και ατομική ευθύνη του καθενός, εκτός των άλλων.