Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, επαναλαμβάνονται με μεγαλύτερη σφοδρότητα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι καταγγελίες για πολύπλευρα προβλήματα με τους διορισμούς και τις προσλήψεις των αναπληρωτών. Ένα από τα πιο σημαντικά είναι οι αναθέσεις στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Με βάση τους αντι-εκπαιδευτικούς νόμους όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, το Υπουργείο Παιδείας αναγκάζει σήμερα δασκάλους, που αντικειμενικά δεν έχουν τα απαραίτητα εφόδια, να διδάξουν καλλιτεχνικά μαθήματα προκειμένου να συμπληρώσουν τις ώρες διδασκαλίας, πετώντας κυριολεκτικά απ’ έξω τους καλλιτέχνες δασκάλους με ειδικότητα και τις απαραίτητες γνώσεις για τη διδασκαλία της Τέχνης.

Εξίσου σοβαρό είναι το πρόβλημα με τους νεοδιόριστους, που μετά την οικονομική αφαίμαξη και την κόπωση που υπέστησαν προκειμένου να μαζέψουν τίτλους και πιστοποιήσεις, μετά από πολλά χρόνια «νομαδικής ζωής» ως αναπληρωτές, αντιμετωπίζουν σήμερα τη ζοφερή πραγματικότητα των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης. Συνήθως τοποθετούνται για δύο χρόνια σε απομακρυσμένες περιοχές από τον τόπο κατοικίας τους, ερχόμενοι αντιμέτωποι με τα σοβαρά προβλήματα στέγης και ανταπόκρισης στα δυσβάστακτα καθημερινά έξοδα. Η τοποθέτησή τους σε 2,3, ακόμα και σε 5 σχολεία, με μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, ακόμα και σε διαφορετικές πόλεις, οδηγεί πολλούς εκπαιδευτικούς να αρνούνται το διορισμό τους και να καταφεύγουν σε άλλα επαγγέλματα και επανακαταρτίσεις.

Τα προβλήματα διογκώνονται με την κατάργηση της διδασκαλίας των καλλιτεχνικών στο Λύκειο. Συγκεκριμένα, με τον Ν.4692/2020 και την ΥΑ υπ’ αριθμ. 74181/Δ2 “Ωρολόγιο πρόγραμμα των μαθημάτων των Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξεων του Γενικού Λυκείου” (ΦΕΚ Β΄ 2338/15-06-2020) καταργήθηκαν τα καλλιτεχνικά από την Α Λυκείου, ενώ στις τάξεις του Γυμνασίου είναι μονόωρο μάθημα, το οποίο αν και απαιτεί εργαστήριο δεν έχει χαρακτηριστεί ως «εργαστηριακό μάθημα».

Όλα τα παραπάνω είναι απόρροια των αντιεκπαιδευτικών και αντιλαϊκών νόμων, που σαν κρίκοι της ίδιας αλυσίδας, προωθούν την απογύμνωση του σχολείου από την ολόπλευρη γνώση και καλλιέργεια, την ενίσχυση της ταξικότητας της εκπαίδευσης, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Έτσι, την ίδια στιγμή που η Τέχνη εξοβελίζεται από τα σχολεία, εισβάλλει η πανεπιστημιακή Αστυνομία, κηρύττονται παράνομες οι απεργίες καθηγητών και δασκάλων, παγιώνονται τα «μαθητοδικεία» και η ποινικοποίηση κάθε αγωνιστικής δράσης.


ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κα. Υπουργός τι μέτρα προτίθεται να πάρει ώστε:

-Να γίνει το μάθημα των Εικαστικών δίωρο, εργαστηριακό, σε όλο το βασικό κορμό της εκπαίδευσης και να διδάσκεται από εικαστικούς καλλιτέχνες (ΠΕ08), με άνοιγμα των απαραίτητων οργανικών θέσεων;
- Να υλοποιηθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για διδασκαλία των Εικαστικών στην Α’ Λυκείου;
- Να μονιμοποιηθούν όλοι οι αναπληρωτές, να λυθεί άμεσα το πρόβλημα της στέγασης των εκπαιδευτικών που υπηρετούν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, να τους δοθεί επιδότηση ενοικίου, με παράλληλη μείωση των εισιτηρίων μετακίνησης.

 

Οι Βουλευτές

Δελής Γιάννης

Κανέλλη Λιάνα

Καραθανασόπουλος Νίκος

Κομνηνάκα Μαρία

Λαμπρούλης Γιώργος

Μαρίνος Γιώργος

Παπαναστάσης Νίκος

Συντυχάκης Μανώλης