Τέλος Δεκέμβρη 2025 λήγει η χρηματοδότηση του ευρωπαϊκού προγράμματος για τη λειτουργία του δικτύου δομών για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, στο οποίο περιλαμβάνονται τα Συμβουλευτικά Κέντρα, οι Ξενώνες για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους, η γραμμή SOS. Η χρηματοδότηση και λειτουργία του δικτύου δομών, εξαρτάται από ευρωπαϊκά προγράμματα με “ημερομηνία λήξης”, πηγαίνοντας από παράταση σε παράταση, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων.
Ως συνέπεια, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στα Συμβουλευτικά Κέντρα, όπως και στους ξενώνες, στη γραμμή SOS, δουλεύει με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κάποιοι ακόμα και μία δεκαετία, στερούμενοι μια σειρά δικαιώματα που ισχύουν για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Γιατί, οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων δεν είναι “επιλέξιμη” δαπάνη σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι να αντιμετωπίζουν την εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία, ακόμα και τις καθυστερήσεις πληρωμών για μήνες, όπως στη γραμμή SOS.
Ταυτόχρονα, παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των δομών με βάση την υποστελέχωση και τον κατακερματισμό των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας και σε άλλα Υπουργεία, καθώς και στους Δήμους. Είναι χαρακτηριστικό ότι εδώ και 1 χρόνο οι γυναίκες θύματα βίας στερούνται τη νομική εκπροσώπηση μέσω του προγράμματος legal aid και τον τελευταίο 1,5 χρόνο δεν καλύπτονται οι ανάγκες διερμηνείας σε δομές του δικτύου.
Παρά τις προσπάθειες, την προσφορά των εργαζομένων στο δίκτυο δομών, μια γυναίκα που προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από μια βίαιη, παθογόνα οικογενειακή ή διαπροσωπική σχέση έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια. Η εργασιακή ανασφάλεια αποτελεί τον βασικότερο παράγοντα, όπως επισημαίνεται κι από τις αντίστοιχες εκθέσεις που δημοσιοποιεί η αρμόδια Γενική Γραμματεία. Αντί να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, με αξιοπρεπές εισόδημα, παρουσιάζεται ως “λύση” η ένταξή τους στα διάφορα ολιγόμηνα και κακοπληρωμένα προγράμματα κατάρτισης, καλύπτοντας μόνο ένα ποσοστό των άνεργων γυναικών που απευθύνονται στα Συμβουλευτικά Κέντρα.
Από όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνεται ότι η ολόπλευρη προστασία των γυναικών από την πολύμορφη βία δεν μπορεί να εξασφαλισθεί, όσο η χρηματοδότηση των λιγοστών δομών του δικτύου εξαρτάται από τα ευρωπαϊκά προγράμματα με ημερομηνία λήξης. Με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων, το υφιστάμενο δίκτυο δομών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών είναι πολύ περιορισμένο, αδυνατώντας να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες για οικονομική, νομική και ψυχολογική στήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί βία. Είναι απαράδεκτο η προστασία από την πολύμορφη βία να υπολογίζεται με το κριτήριο του “κόστους” για το κράτος, με βάση τους αντιλαϊκούς δημοσιονομικούς στόχους, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που διαπερνούν και τη σχεδιαζόμενη αξιολόγηση των δομών.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κ. Υπουργός, τι μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση για τη μονιμοποίηση όλου του προσωπικού του δικτύου δομών και τις προσλήψεις όλου του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, για την εξασφάλιση γενναίας κρατικής χρηματοδότησης για τη λειτουργία και την ανάπτυξη του δικτύου σε όλη την Ελλάδα, χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ.
Η Βουλευτής
Διγενή Σεμίνα