Ούτε το “άδειασμα” στην υπουργό Πολιτισμού, ούτε οι κυβερνητικοί αντιπερισπασμοί, μέσω των συζητήσεων στη βουλή, μπορούν να κρύψουν τις ευθύνες του πρωθυπουργού στην επιλογή και τη διατήρηση του Λιγνάδη στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.
Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να κρυφτούν οι ευθύνες στη διατήρηση ενός κοινωνικού, οικονομικού, εργασιακού και νομοθετικού πλαισίου, που παράγει δράστες και θύματα, ενώ ταυτόχρονα εκβιάζει τη σιωπή τους.