Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας πραγματοποίησε παρέμβαση στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Επιτροπή Περιοχής Αν. Στερεάς – Εύβοιας του ΚΚΕ, σήμερα, Παρασκευή 11 Ιουλίου, με θέμα: “Λειψυδρία: Πρόβλημα ή πρόσχημα για τη μετατροπή του νερού σε πανάκριβο εμπόρευμα και εργαλείο συγκέντρωσης της γης;”.
Στην εκδήλωση ομιλητές ήταν ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας με τη “Λαϊκή Συσπείρωση” και ο γεωλόγος Λάμπρος Μεϊμάρης. Επίσης, παρεμβάσεις έγιναν από τον Δήμαρχο Αλιάρτου-Θεσπιών Γιώργο Αραπίτσα, δημοτικούς συμβούλους Λιβαδειάς και Αλιάρτου εκλεγμένους με τη “Λαϊκή Συσπείρωση” και εκπροσώπους από φορείς αγροτών, όπως του Αγροτικού Συλλόγου Λιβαδειάς, της Επιτροπής Αγώνα αγροτών Κωπαΐδας, της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Φθιώτιδας κα.
Ακολουθεί η παρέμβασή του Δημήτρη Κουτσούμπα:
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με ένα σχόλιο για ένα ζήτημα που δεν είναι άσχετο με το θέμα της σημερινής μας εκδήλωσης και συνολικά με τη διαχείριση των υδάτων. Αναφέρομαι στις πυρκαγιές που έχουμε σχεδόν καθημερινά, όπως προχθές ξανά στην Ανατολική Αττική, με χιλιάδες στρέμματα δάσους, αλλά και σπίτια σε πολλές περιπτώσεις να γίνονται στάχτη.
Ο λαός γίνεται για ένα ακόμα καλοκαίρι στο ίδιο έργο θεατής, αφού ούτε φέτος έγιναν όσα απαιτούνταν, όσα εντόπισε και ανέδειξε το ΚΚΕ με Ερώτησή του στη Βουλή πριν ακόμα από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου.
Αποτέλεσμα οι εξαντλημένοι από την υπερεργασία πυροσβέστες να προσπαθούν ξανά να δημιουργήσουν αντιπυρικές ζώνες την ώρα της κατάσβεσης, οι δασικοί δρόμοι να βρίσκονται σε κακή κατάσταση, η πυροσβεστική και οι δασικές υπηρεσίες υποστελεχωμένες και τα μέσα κατάσβεσης ανεπαρκή.
Χωρίς πολλά λόγια, απαιτούμε εδώ και τώρα η κυβέρνηση να πάψει να κρύβεται πίσω από την κλιματική αλλαγή και τις εντολές εκκένωσης που δίνει κάθε φορά και να πάρει κάθε αναγκαίο μέτρο για την προστασία των κατοίκων και του φυσικού περιβάλλοντος, πριν να είναι πολύ αργά.
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,
Όπως αποδείχθηκε από τις προηγούμενες εισηγήσεις, το πρόβλημα στην υδρολογική λεκάνη της περιοχής που συμπεριλαμβάνει και την Κωπαΐδα, δεν είναι τόσο η έλλειψη νερού, ανεξάρτητα αν κάποια χρονική περίοδο μπορεί να έχουμε και φαινόμενα ανομβρίας.
Η λειψυδρία για την οποία προσπαθούν να μας πείσουν, τόσο το κράτος, οι κυβερνήσεις, όσο και η περιφερειακή διοίκηση, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων αναπότρεπτων φυσικών παραγόντων. Η έλλειψη αρδευτικού νερού - ενδεχόμενα και ύδρευσης - είναι αποτέλεσμα της παντελούς έλλειψης έργων υποδομής αλλά και της ανεπαρκούς συντήρησης των υπαρχόντων υποδομών. Αδιάψευστος μάρτυρας για αυτό αποτελεί η υφιστάμενη κατάσταση, που δείχνει εικόνα εγκατάλειψης, τόσο για το αρδευτικό όσο και για το οδικό δίκτυο.
Αντίθετα, η εκπόνηση των αναγκαίων έργων θα λειτουργούσε στο υπάρχον υδατικό δυναμικό ως αποταμιευτής. Θα εξοικονομούσε νερό ακόμη και σε δύσκολες περιόδους, θα ρύθμιζε ορθολογικά τη συνολική διαχείριση του νερού της περιοχής.
Η πολιτική διαχείρισης υδάτινων πόρων που θεωρεί αυτά τα συγκεκριμένα έργα ως μη επιλέξιμα, που βλέπει μόνο το κέρδος από τη διαχείριση, ως βασικό κριτήριο οποιουδήποτε έργου υποδομής είναι υπεύθυνη για την κατάσταση στην περιοχή.
Η ΕΥΔΑΠ ΑΕ, που έχει άμεση σχέση με τη διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, που αντλεί νερό από τις πηγές και τα αποθέματα, επιδιώκει την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητάς της με κριτήριο τη μεγιστοποίηση των κερδών της, μέσα από την παραπέρα εμπορευματοποίηση του νερού.
Άλλωστε δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση η περιοχή της υδρολογικής λεκάνης που διαπερνά τους νομούς Φωκίδας – Φθιώτιδας – Βοιωτίας, όσον αφορά την πολιτική διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού.
Με αντίστοιχο τρόπο αντιμετωπίζονται και άλλες περιοχές, ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να έχουν, όπως για παράδειγμα η Θεσσαλία. Στη Θεσσαλία, μάλιστα, η αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ αναδείχθηκε και με την μη υλοποίηση αναγκαίων έργων, τα οποία θα μπορούσαν να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση στην περιοχή. Όπως, η μερική εκτροπή του Αχελώου, που θα μπορούσε να μειώσει το πρόβλημα της λειψυδρίας, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση της αξιοποίησης της λεκάνης του Πηνειού. Επίσης, μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα, αφού υπάρχει και η θετική πείρα του υδροηλεκτρικού έργου πολλαπλής χρήσης της λίμνης Πλαστήρα.
Όλα αυτά τα έργα κατάντησαν πραγματικά ανέκδοτα που λέγονται ανάμεσα στους κατοίκους των περιοχών αυτών. Δεν έγιναν, μόνο και μόνο γιατί δεν ανταποκρίνονταν στις ιεραρχήσεις και στους στόχους κερδοφορίας του κεφαλαίου τα προηγούμενα χρόνια. Πάλι κι εδώ τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας!
Αυτές τις υπαρκτές δυνατότητες ακυρώνει και σήμερα η κυβερνητική πολιτική και όσοι την σιγοντάρουν αυτή, προωθώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Και τώρα, βλέπουμε, με βάση το σχέδιο ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας, το οποίο ανέθεσε η κυβέρνηση στην ολλανδική εταιρεία, θα μπορούν να καθοριστούν περιοχές – ζώνες, για προσωρινή ελεγχόμενη πλημμύριση καθώς και για προσαρμογή της χρήσης γης κάποιων περιοχών σε λιγότερο εντατική παραγωγή.
Και τι θα γίνει, αλήθεια, με τους αγρότες και τους επαγγελματίες αυτών των περιοχών;
Θα τους δοθούν κάποιες πενιχρές αποζημιώσεις, μόνο σε όσους πληρούν τα κριτήρια αποζημιώσεων, όπως η πείρα τόσων χρόνων έχει αποδείξει.
Με την ίδια αρχή, του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος, ζυγίζεται το κόστος της κατασκευής νέων αντιπλημμυρικών έργων σε σχέση με το κόστος των αποζημιώσεων και των επιπτώσεων στις ζωές και στις περιουσίες των λαϊκών οικογενειών.
Έτσι, με βάση το πλαίσιο των Κοινοτικών Οδηγιών της «πράσινης μετάβασης», απορρίπτονται ως ακριβά και ακατάλληλα τα μεγάλα φράγματα, άνω των 20 μέτρων, οι ταμιευτήρες καθώς και τα σχετικά υδροηλεκτρικά έργα πολλαπλού σκοπού - ύδρευσης, άρδευσης, παραγωγής Ενέργειας.
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση που ζούμε σήμερα δεν είναι μοιραία. Μπορεί να αλλάξει και ο λαός έχει τη δύναμη για να το κάνει.
Ας σκεφτούμε πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα, αν οι αποφάσεις δε λαμβάνονταν με γνώμονα το κέρδος κάποιων ομίλων. Αν δεν υπήρχαν οι δεσμεύσεις της ΕΕ, της κοινοτικής Οδηγίας του νερού, τα ετήσια ματωμένα πλεονάσματα και φυσικά οι δεσμεύσεις της νέας ΚΑΠ, αυτής της ΚΑΠ που αποτελεί και την πραγματική “πέτρα του σκανδάλου” για όσα έρχονται στην επιφάνεια το τελευταίο διάστημα, σχετικά με τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Γιατί ήταν κατεύθυνση της ΚΑΠ η αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την πραγματική παραγωγή, προκειμένου να εξυπηρετείται η κερδοφορία κάποιων μεγαλοεπιχειρηματιών στην αγροτική παραγωγή και των εμποροβιομηχάνων, που τους ενδιέφερε να εξασφαλίζουν φθηνές πρώτες ύλες, με θύματα πάντα τους βιοπαλαιστές αγρότες.
Πάνω εδώ και πάνω στην περιβόητη “τεχνική λύση” που συμφώνησε πρώτη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΕ και έδινε τη δυνατότητα να δηλώνονται βοσκοτόπια σε άλλες περιοχές της χώρας, έγινε δυνατό να στηθεί και όλο αυτό το σάπιο σύστημα της ρεμούλας που βγαίνει τώρα στην επιφάνεια και που, επίσης, στερούσε χρήματα από τους βιοπαλαιστές αγρότες για να βολεύονται οι “ημέτεροι” των κυβερνήσεων και των υπουργών τους.
Γι’ αυτό και από εδώ από τη Βοιωτία επαναλαμβάνουμε για άλλη μια φορά: Για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να πληρώσουν αυτοί που το έστησαν και αυτοί που ωφελήθηκαν και όχι οι βιοπαλαιστές αγρότες, ούτε το σύνολο του ελληνικού λαού. Να πάνε φυλακή όσοι ευθύνονται, να πληρώσουν για ότι έφαγαν, να κατασχεθούν οι περιουσίες που έκαναν από όλη αυτή την ρεμούλα και κλεψιά. Γιατί αλλιώς, αν δεν γίνει αυτό πάλι θα την πληρώσουν οι πραγματικοί αγρότες συνολικά, ο λαός.
Και δεσμευόμαστε να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας και όσο εξαρτάται από εμάς, μέσα και έξω από τη Βουλή, για να γίνει αυτό. Γιατί υπάρχουν και οι διάφοροι καλοθελητές και νεροκουβαλητές της κυβέρνησης μέσα στη Βουλή από άλλα κόμματα που κοροϊδεύουν πάλι τον ελληνικό λαό, ενώ είναι συνυπεύθυνοι για όλη αυτή την κατάσταση.
Άρα, η λύση για τον λαό, δε βρίσκεται στη “σύγκλιση” με την ΕΕ, με το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, δηλαδή με τις κατευθύνσεις και την πολιτική τους, όπως μας λέει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και διάφοροι άλλοι επίδοξοι σωτήρες που δοκιμάστηκαν, έκαναν τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου και τώρα περιμένουν στον πάγκο δηλώνοντας διαθέσιμοι. Αντίθετα, αυτή ακριβώς η “σύγκλιση”, δηλαδή η υλοποίηση των αντιλαϊκών κατευθύνσεων της ΕΕ, στις οποίες συμφωνούν όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ, είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός.
Κι αν κάτι προκύπτει από τη δημοσίευση μέρους των πρακτικών του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών που έγινε μια μέρα μετά το δημοψήφισμα του 2015, είναι αυτό που, από την πρώτη στιγμή που προκηρύχθηκε αυτό το δημοψήφισμα, έλεγε το ΚΚΕ: Ότι τόσο το “ΝΑΙ”, που στήριξαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όσο και το ψευδεπίγραφο “ΌΧΙ” που στήριξε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ήταν επί της ουσίας “ΝΑΙ” σε ένα τρίτο, βάρβαρο μνημόνιο, τα μέτρα του οποίου, όπως και των προηγούμενων δύο μνημονίων, βρίσκονται ακόμα εδώ και βασανίζουν ακόμα τον λαό.
Αυτή ήταν η προδιαγεγραμμένη κατάληξη και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και κάθε κυβέρνησης που λειτουργεί στο έδαφος αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού και διεφθαρμένου καπιταλιστικού συστήματος, στο πλαίσιο της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, που αντικειμενικά υπηρετεί τα συμφέροντα αυτών που έχουν την πραγματική, την οικονομική εξουσία και γι’ αυτό θα αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Και έρχονται σήμερα με θράσος, πάλι η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του συστήματος, οι διάφορες εφεδρείες του και τσακώνονται πάλι για το ποιος είναι ο πιο ευρωπαϊστής και ποιος μας “απομακρύνει από την ΕΕ”.
Λες και δεν είναι αυτή η ίδια η ΕΕ των πολέμων, της διαφθοράς, των λόμπι, των μνημονίων, της ΚΑΠ, της εμπορευματοποίησης του νερού και τόσων άλλων δεινών για όλους τους λαούς. Βγήκε μάλιστα χθες η Κομισιόν και έδωσε πλήρη κάλυψη στα απαράδεκτα και απάνθρωπα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση της ΝΔ για το προσφυγικό, δηλαδή το πάγωμα των αιτήσεων χορήγησης ασύλου και τις νέες κλειστές δομές-φυλακές για τους ξεριζωμένους που οι ίδιοι βομβαρδίζουν και σκοτώνουν και τους ξεριζώνουν από τον τόπο τους.
Αυτός είναι ο σεβασμός τους στο περιβόητο “διεθνές δίκαιο”, που το κόβουν και το ράβουν κάθε φορά κατά πώς τους βολεύει. Βλέπετε, η εγκληματική πολιτική της ΕΕ, η πολιτική της καταστολής και του εγκλωβισμού απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους οποίους οι ίδιοι τους στέλνουν εδώ, με τους πολέμους και τις επεμβάσεις τους - απαιτεί και τους κάθε λογής χρήσιμους ηλίθιους ακροδεξιούς “Πλεύρηδες” για να την υλοποιούν.
Αλλού βρίσκεται, λοιπόν, η λύση για τον λαό. Βρίσκεται σε αυτά που προβλέπει η πολιτική πρόταση, το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, προκειμένου να ικανοποιηθεί το σύνολο των αναγκών του ελληνικού λαού, με βάση τις μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, στον 21ο αιώνα.
Ναι, μπορούμε σήμερα να διασφαλίσουμε ασφαλή και προσιτή σε όλους ύδρευση, αποτελεσματική άρδευση, αντιπλημμυρική προστασία, παραγωγή φτηνής εγχώριας ηλεκτρικής ενέργειας, προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων.
Μπορούν να γίνουν όλα αυτά, γιατί στο σύστημα, στην κοινωνία που εμείς πιστεύουμε, στον σοσιαλισμό, θα αλλάξει ο ίδιος ο σκοπός της παραγωγής. Δεν θα είναι πλέον σκοπός το καπιταλιστικό κέρδος των λίγων κηφήνων, αλλά η ευημερία της κοινωνίας. Και αυτό θα μπορεί να γίνει γιατί θα καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Με απλά λόγια, τα εργοστάσια, το νερό, η γη, τα δάση, οι υποδομές θα κοινωνικοποιηθούν, θα ανήκουν σε όλη την κοινωνία.
Θα αλλάξει επίσης ο ίδιος ο ρόλος όλων των εργαζομένων, οι οποίοι πλέον, θα παίζουν καθημερινά ενεργό ρόλο στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων.
Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας θα μπορεί να αξιοποιεί προγραμματισμένα τα μέσα παραγωγής και τους εργαζόμενους, με βάση προκαθορισμένους στόχους και προτεραιότητες. Θα αξιοποιεί τη διεπιστημονική έρευνα για τη γρήγορη ενσωμάτωση νέων τεχνολογικών λύσεων και την έγκαιρη πρόβλεψη των μελλοντικών αναγκών.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης, θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και θα ανήκουν στον Ενιαίο Κρατικό Φορέα Νερού της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Νερού, σε συνεργασία με άλλους αντίστοιχους κρατικούς φορείς, όπως της Ενέργειας, της Πολιτικής Προστασίας, των Δασών κλπ, θα διασφαλίζει:
-Την κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων και την ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
-Την αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής (στα τρόφιμα, στην κλωστοϋφαντουργία και αλλού) και των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων (π.χ. για την αναβάθμιση της κτηνοτροφίας).
-Την εξασφάλιση λαϊκής κατανάλωσης και ιδιαίτερα ύδρευσης με ελεγμένο, ποιοτικό νερό, η οποία θα κατοχυρώνει στην πράξη το νερό ως κοινωνικό δικαίωμα.
Την αντιπλημμυρική προστασία, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την ανάταξη οικοσυστημάτων των ποταμών και των λιμνών.
-Τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, με αξιοποίηση του πλούσιου υδατικού δυναμικού της.
Στο πλαίσιο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού, όπου θα έχει εξαφανιστεί ο ανταγωνισμός διαφορετικών εταιρειών και συμφερόντων, το σοσιαλιστικό κράτος θα μπορεί να υλοποιεί ενιαίο ολοκληρωμένο σχέδιο σε κάθε περιοχή, σε κάθε υδατικό διαμέρισμα, σε κάθε λεκάνη απορροής, για την μείωση του πλημμυρικού κινδύνου, για την προστασία και την ενίσχυση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, για την προστασία των δασών που συμβάλλουν στον εμπλουτισμό των υδροφορέων, για την υλοποίηση και λειτουργία των αναγκαίων υδροηλεκτρικών και αρδευτικών έργων.
Για να μπορέσουμε να φτάσουμε εκεί, είμαστε καθημερινά μπροστά στον αγώνα, στη σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα για να σταματήσει να βρίσκεται το νερό στα χέρια ανώνυμων εταιρειών, που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος τους.
Για να καταργηθεί όλο το νομοθετικό πλαίσιο ενσωμάτωσης των Οδηγιών της ΕΕ, που εδραιώνει την επιχειρηματική λειτουργία στο νερό.
Παλεύουμε όχι μόνο ενάντια στην άμεση ιδιωτικοποίηση του νερού, αλλά συνολικά ενάντια στην επιχειρηματική λειτουργία, στην εμπορευματοποίησή του.
Ανοίγουμε τον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής, δίνοντας καθημερινά τη μάχη μέσα από τις γραμμές του εργατικού - λαϊκού κινήματος:
-Για να δημιουργηθεί ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας διαχείρισης των υδάτων, που θα λειτουργεί με γνώμονα την κάλυψη του συνόλου των λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Για να καταργηθεί όλο το νομοθετικό πλαίσιο εφαρμογής της κοινοτικής Οδηγίας για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού.
-Για φτηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
-Για να καταργηθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και να γίνουν άμεσα οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
-Για άμεση υλοποίηση και ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων υποδομής, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.
-Για άμεση και πλήρη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό των κρατικών υπηρεσιών που είναι υπεύθυνες για την Πολιτική Προστασία, των υπηρεσιών για τον έλεγχο και τη συντήρηση των κατασκευών.
-Για πρόγραμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης του πληθυσμού για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, γενικότερα θεμάτων πολιτικής προστασίας.
Αυτόν τον αγώνα πρέπει να τον δώσουμε το επόμενο διάστημα ακόμα περισσότεροι, ακόμα πιο μαχητικά, όλοι και όλες μαζί, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, χέρι – χέρι με το ΚΚΕ. Εδώ βρίσκεται το συμφέρον του λαού της Στερεάς και ολόκληρης της χώρας.