16 Ιουν 2020
Οικονομία


Μητσοτάκης και Τσίπρας διαγωνίστηκαν κυριολεκτικά μπροστά στο κοινό του ΣΕΒ, για το ποιος είναι ο πιο ικανός “διευθυντής” των συμφερόντων τους.

Ο μεν Μητσοτάκης παρουσιάστηκε ως ο τεχνοκράτης “manager” που δε διστάζει μπροστά σε τίποτα για να στηρίξει τα κέρδη της επιχείρησης, ο δε Τσίπρας ως ο φιλεύσπλαχνος “manager” που μπορεί να εξασφαλίσει αυτά τα κέρδη, μέσω της “κοινωνικής συνοχής”, δηλαδή της ταξικής συνεργασίας και της εξαπάτησης των εργαζομένων.

Πίσω, όμως, απ’ το διαγωνισμό τους κρύβεται η κοινή στήριξή τους στη γραμμή του κεφαλαίου και της ΕΕ: Απ’ τη μια ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων με άφθονο κρατικό χρήμα και απ’ την άλλη διατήρηση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας.